mawiać

Old Polish

Alternative forms

Etymology

  • From mówić +‎ -ać. First attested in 1438.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /ma(ː)vʲat͡ɕʲ/
    • IPA(key): (15th CE) /mavʲat͡ɕʲ/, /mɒvʲat͡ɕʲ/

    Verb

    mawiać impf

    1. frequentative of mówić
      • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXII, page 237:
        Mami syą strzecz, bichom przecziwo bogu nye mawiali w przecziwnosczyach
        [Mamy się strzec, bychom przeciwo Bogu nie mawiali w przeciwnościach]

    Derived terms

    adjectives
    verbs

    Descendants

    • Polish: mawiać

    References

    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mawiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
    • Bańkowski, Andrzej (2000), “mawiać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

    Polish

    Alternative forms

    Etymology

  • Inherited from Old Polish mawiać. By surface analysis, mówić +‎ -ać.

    Pronunciation

     
    • IPA(key): /ˈma.vjat͡ɕ/
    • Audio:(file)
    • Rhymes: -avjat͡ɕ
    • Syllabification: ma‧wiać

    Verb

    mawiać impf (indeterminate, frequentative, imperfective determinate mówić)

    1. (intransitive) frequentative of mówić

    Conjugation

    Conjugation of mawiać impf
    person singular plural
    masculine feminine neuter virile nonvirile
    infinitive mawiać
    present tense 1st mawiam mawiamy
    2nd mawiasz mawiacie
    3rd mawia mawiają
    impersonal mawia się
    past tense 1st mawiałem,
    -(e)m mawiał
    mawiałam,
    -(e)m mawiała
    mawiałom,
    -(e)m mawiało
    mawialiśmy,
    -(e)śmy mawiali
    mawiałyśmy,
    -(e)śmy mawiały
    2nd mawiałeś,
    -(e)ś mawiał
    mawiałaś,
    -(e)ś mawiała
    mawiałoś,
    -(e)ś mawiało
    mawialiście,
    -(e)ście mawiali
    mawiałyście,
    -(e)ście mawiały
    3rd mawiał mawiała mawiało mawiali mawiały
    impersonal mawiano
    future tense 1st będę mawiał,
    będę mawiać
    będę mawiała,
    będę mawiać
    będę mawiało,
    będę mawiać
    będziemy mawiali,
    będziemy mawiać
    będziemy mawiały,
    będziemy mawiać
    2nd będziesz mawiał,
    będziesz mawiać
    będziesz mawiała,
    będziesz mawiać
    będziesz mawiało,
    będziesz mawiać
    będziecie mawiali,
    będziecie mawiać
    będziecie mawiały,
    będziecie mawiać
    3rd będzie mawiał,
    będzie mawiać
    będzie mawiała,
    będzie mawiać
    będzie mawiało,
    będzie mawiać
    będą mawiali,
    będą mawiać
    będą mawiały,
    będą mawiać
    impersonal będzie mawiać się
    conditional 1st mawiałbym,
    bym mawiał
    mawiałabym,
    bym mawiała
    mawiałobym,
    bym mawiało
    mawialibyśmy,
    byśmy mawiali
    mawiałybyśmy,
    byśmy mawiały
    2nd mawiałbyś,
    byś mawiał
    mawiałabyś,
    byś mawiała
    mawiałobyś,
    byś mawiało
    mawialibyście,
    byście mawiali
    mawiałybyście,
    byście mawiały
    3rd mawiałby,
    by mawiał
    mawiałaby,
    by mawiała
    mawiałoby,
    by mawiało
    mawialiby,
    by mawiali
    mawiałyby,
    by mawiały
    impersonal mawiano by
    imperative 1st niech mawiam mawiajmy
    2nd mawiaj mawiajcie
    3rd niech mawia niech mawiają
    active adjectival participle mawiający mawiająca mawiające mawiający mawiające
    contemporary adverbial participle mawiając
    verbal noun mawianie
    verbs

    Further reading