obmówić

Old Polish

Etymology

  • From ob- +‎ mówić. First attested in 1464.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔbmɔːvit͡ɕʲ/
    • IPA(key): (15th CE) /ɔbmovit͡ɕʲ/

    Verb

    obmówić pf (imperfective obmawiać)

    1. (attested in Greater Poland) to slander
      Synonym: omówić
      • 1925 [1464], Kazimierz Kaczmarczyk, editor, Akta radzieckie poznańskie. Acta consularia Posnaniensia, volume I, Poznań, page 365:
        Ia Yan Hessnar wysnavam, yszem nyesprawyedlywye obmowyl xandza Lukasza
        [Ja Jan Hesnar wyznawam, iżem niesprawiedliwie obmowił księdza Łukasza]

    Derived terms

    verbs

    Descendants

    • Polish: obmówić

    References

    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “obmówić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

    Polish

    Etymology

  • Inherited from Old Polish obmówić. By surface analysis, ob- +‎ mówić. Compare Russian обмо́лвиться (obmólvitʹsja).

    Pronunciation

     
    • IPA(key): /ɔbˈmu.vit͡ɕ/
    • Audio:(file)
    • Rhymes: -uvit͡ɕ
    • Syllabification: ob‧mó‧wić

    Verb

    obmówić pf (imperfective obmawiać)

    1. (transitive) to badmouth; to missay, to slag off, to slander, to vilify
      Synonyms: see Thesaurus:obrażać
    2. (transitive, Middle Polish) to defend someone verbally, to justify
    3. (reflexive with się) to badmouth one another

    Conjugation

    Conjugation of obmówić pf
    person singular plural
    masculine feminine neuter virile nonvirile
    infinitive obmówić
    future tense 1st obmówię obmówimy
    2nd obmówisz obmówicie
    3rd obmówi obmówią
    impersonal obmówi się
    past tense 1st obmówiłem,
    -(e)m obmówił
    obmówiłam,
    -(e)m obmówiła
    obmówiłom,
    -(e)m obmówiło
    obmówiliśmy,
    -(e)śmy obmówili
    obmówiłyśmy,
    -(e)śmy obmówiły
    2nd obmówiłeś,
    -(e)ś obmówił
    obmówiłaś,
    -(e)ś obmówiła
    obmówiłoś,
    -(e)ś obmówiło
    obmówiliście,
    -(e)ście obmówili
    obmówiłyście,
    -(e)ście obmówiły
    3rd obmówił obmówiła obmówiło obmówili obmówiły
    impersonal obmówiono
    conditional 1st obmówiłbym,
    bym obmówił
    obmówiłabym,
    bym obmówiła
    obmówiłobym,
    bym obmówiło
    obmówilibyśmy,
    byśmy obmówili
    obmówiłybyśmy,
    byśmy obmówiły
    2nd obmówiłbyś,
    byś obmówił
    obmówiłabyś,
    byś obmówiła
    obmówiłobyś,
    byś obmówiło
    obmówilibyście,
    byście obmówili
    obmówiłybyście,
    byście obmówiły
    3rd obmówiłby,
    by obmówił
    obmówiłaby,
    by obmówiła
    obmówiłoby,
    by obmówiło
    obmówiliby,
    by obmówili
    obmówiłyby,
    by obmówiły
    impersonal obmówiono by
    imperative 1st niech obmówię obmówmy
    2nd obmów obmówcie
    3rd niech obmówi niech obmówią
    passive adjectival participle obmówiony obmówiona obmówione obmówieni obmówione
    anterior adverbial participle obmówiwszy
    verbal noun obmówienie

    Derived terms

    noun
    verbs

    Further reading