Wangsa Bendahara

Wangsa Bendahara atau wangsa Hashim (Jawi: وڠسا بندهار‎) ialah wangsa yang memerintahi Pahang dan Terengganu semasa dan Johor terdahulu – yang merupakan tiga negeri dari Malaysia. Sekarang Johor diperintah oleh wangsa Temenggung (wangsa pecahan daripada wangsa Bendahara/wangsa Hashim) Kerabat diraja ini berasal dari Suku Ba'Alawi Sada daripada Bani Hasyim di Hadhramaut, Yaman. Mereka merupakan keturunan Nabi Muhammad berpetalian darah jauh dengan Raja Jordan yang juga berketurunan Bani Hashim. Memegang jawatan turun-temurun sebagai bendahara (pangkat tertinggi dalam golongan bangsawan Melayu) di mahkamah Singapura, Melaka dan Johor Lama sejak sekurang-kurangnya dari akhir abad ke-13.

Kedaulatan mereka sebagai kerabat diraja bermula pada akhir abad ke-17, apabila pemerintah terakhir Johor dari wangsa Melaka, Mahmud Shah II meninggal dunia tanpa waris lelaki. Dua buah keluarga pecahan Bani Hashim yang terkenal di Tanah Melayu selain Al-Idris adalah Al-Sagoff. Kedua buah keluarga ini berpetalian rapat dan merupakan keturunan Nabi Muhammad. Pada tahun 1699, bendahara yang memerintah pada masa itu, Tun Abdul Jalil telah dimasyhurkan sebagai Sultan Abdul Jalil Shah IV Johor, memulakan penyatuan pemerintahan Bendahara dalam kesultanan, dengan ahli keluarga yang berlainan memegang kedua-dua gelaran sultan dan bendahara, dan kemudiannya bergelar. daripada temenggong.

Pada masa yang sama, Pahang telah ditubuhkan sebagai wilayah khas, dengan bendahara berturut-turut memerintah negeri itu sebagai wilayah peribadi mereka. Pada tahun 1770, berikutan pembubaran Empayar Johor secara beransur-ansur, negeri Pahang telah berubah menjadi kerajaan autonomi di bawah cucu Abdul Jalil IV, Tun Abdul Majid, yang keturunannya terus memerintah Pahang. Satu lagi negeri pecah belah, Kesultanan Riau-Lingga diperintah oleh keturunan Abdul Rahman Muazzam Shah, cicit Abdul Jalil IV, sehingga pembubarannya pada tahun 1911. Anak cabang, Wangsa Temenggong, telah memegang takhta Johor moden, melalui keturunan Temenggong Abdul Jamal, seorang lagi cucu Abdul Jalil IV.

Cabang lain, kerabat diraja Terengganu mewakili salah satu keturunan lelaki muda wangsa Bendahara. Pada tahun 1717, Tun Zainal Abidin, adik kepada Abdul Jalil IV telah menguasai Terengganu dengan gelaran Maharaja. Beliau mendapat pengiktirafan sebagai sultan pertama negeri itu daripada anak saudaranya Sultan Sulaiman Badrul Alam Shah dari Johor pada tahun 1725.