umówiny
Polish
Etymology
From umówić + -iny. First attested in 1814.[1]
Pronunciation
- Rhymes: -inɘ
- Syllabification: u‧mó‧wi‧ny
Noun
umówiny nvir pl
- (obsolete) arrangement
- Synonym: umowa
- (Far Masovian, Sokołów County) marriage proposal
- Synonym: zaręczyny
Declension
Declension of umówiny
| plural | |
|---|---|
| nominative | umówiny |
| genitive | umówin |
| dative | umówinom |
| accusative | umówiny |
| instrumental | umówinami |
| locative | umówinach |
| vocative | umówiny |
Related terms
adverb
References
- ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “umówiny”, in Słownik języka polskiego
Further reading
- umówiny in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861), “umówiny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “umówiny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 302
- Hieronim Łopaciński (1892), “umówiny”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 261