เท้า
Thai
Alternative forms
- (obsolete) เท้าว
Pronunciation
| Orthographic | เท้า e d ˆ ā | |
|---|---|---|
| Phonemic | ท้าว d ˆ ā w | |
| Romanization | Paiboon | táao |
| Royal Institute | thao | |
| (standard) IPA(key) | /tʰaːw˦˥/(R) | |
| Homophones | ท้าว | |
Etymology 1
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium. Particularly: “Semantic verbal extension of the "foot, leg" sense in Etymology 2?”)
Verb
เท้า • (táao) (abstract noun การเท้า)
Derived terms
- เท้าความถึง
- เท้าคาง
- มือเท้าคาง
- ไม้เท้า (mái-táao)
- ยืนเท้าเอว
Etymology 2
From Proto-Tai *dawꟲ (“walking cane”).[1]
Cognate with Lao ເທົ້າ (thao), Northern Thai ᨴᩮᩢ᩶ᩤ, Khün ᨴᩮᩢ᩶ᩤ, Lü ᦑᧁᧉ (taw²), Shan တဝ်ႉ (tâ̰o), Zhuang daeux (“to support; walking cane”), Zuojiang Zhuang taeux.
Noun
เท้า • (táao)
- (anatomy, polite) (classifer ข้าง or คู่) foot: the terminal part of the leg.
- (dated) leg: tall, slender support for a piece of furniture.
Synonyms
Derived terms
- กระแทกเท้า
- กราบเท้า
- ข้อเท้า (kɔ̂ɔ-táao)
- เขียงเท้า
- งอมืองอเท้า
- ง่ามเท้า
- ช้างเท้าหลัง
- ซอยเท้า
- เดินกระหย่งเท้า
- เดินโขย่งเท้า
- เดินเท้า (dəən-táo)
- เดินเท้าเปล่า
- เดินย่ำเท้า
- ตบเท้า
- ใต้เท้า (dtâai-táao)
- ถุงเท้า (tǔng-táao)
- ทางเท้า (taang-táao)
- ที่เช็ดเท้า
- เท้าแขน (táao-kɛ̌ɛn)
- เท้าช้าง
- เท้าเปล่า
- เท้าไฟ
- เท้าหน้า
- เท้าหลัง
- นิ้วเท้า (níu-táao)
- เบาะรองเท้า
- ฝ่าเท้า
- ฝีเท้า (fǐi-táao)
- พรมเช็ดเท้า
- พื้นรองเท้า
- ยาขัดรองเท้า
- ย่ำเท้า
- รองเท้า (rɔɔng-táao)
- รองเท้าแตะ (rɔɔng-táao-dtɛ̀)
- รองเท้ายาง
- รอยเท้า (rɔɔi-táao)
- เล็บเท้า
- ส้นเท้า (sôn-táao)
- สวมรองเท้า
- สัตว์ 4 เท้า (sàt4táao)
- สัตว์สองเท้า
- สัตว์สี่เท้า
- สัตว์สี่เท้าโบราณ
- สาวเท้า
- สี่เท้า
- เสียงฝีเท้า
- หัวแม่เท้า (hǔua-mɛ̂ɛ-táao)
References
Further reading
- “เท้า” in Thai Dictionary Project (TDP) (UC Berkeley 1964) (plus additional data from the Royal Institute of Thailand (RI) and NECTEC's LEXITRON project (LEX)). Searchable online at SEAlang.net.