فنجان
Arabic
Etymology
Borrowed from Classical Persian پِنْگَان (pingān), borrowed from Classical Syriac ܦܝܢܟܐ (pīnəḵā), from Aramaic פִּינְכָא (pīnəkā), borrowed from Ancient Greek πίναξ (pínax).
Pronunciation
- IPA(key): /fin.d͡ʒaːn/
Noun
فِنْجَان • (finjān) m (plural فَنَاجِين (fanājīn))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | فِنْجَان finjān |
الْفِنْجَان al-finjān |
فِنْجَان finjān |
| nominative | فِنْجَانٌ finjānun |
الْفِنْجَانُ al-finjānu |
فِنْجَانُ finjānu |
| accusative | فِنْجَانًا finjānan |
الْفِنْجَانَ al-finjāna |
فِنْجَانَ finjāna |
| genitive | فِنْجَانٍ finjānin |
الْفِنْجَانِ al-finjāni |
فِنْجَانِ finjāni |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | فِنْجَانَيْن finjānayn |
الْفِنْجَانَيْن al-finjānayn |
فِنْجَانَيْ finjānay |
| nominative | فِنْجَانَانِ finjānāni |
الْفِنْجَانَانِ al-finjānāni |
فِنْجَانَا finjānā |
| accusative | فِنْجَانَيْنِ finjānayni |
الْفِنْجَانَيْنِ al-finjānayni |
فِنْجَانَيْ finjānay |
| genitive | فِنْجَانَيْنِ finjānayni |
الْفِنْجَانَيْنِ al-finjānayni |
فِنْجَانَيْ finjānay |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | فَنَاجِين fanājīn |
الْفَنَاجِين al-fanājīn |
فَنَاجِين fanājīn |
| nominative | فَنَاجِينُ fanājīnu |
الْفَنَاجِينُ al-fanājīnu |
فَنَاجِينُ fanājīnu |
| accusative | فَنَاجِينَ fanājīna |
الْفَنَاجِينَ al-fanājīna |
فَنَاجِينَ fanājīna |
| genitive | فَنَاجِينَ fanājīna |
الْفَنَاجِينِ al-fanājīni |
فَنَاجِينِ fanājīni |
Descendants
- Gulf Arabic: فنيان (finyān)
- Hijazi Arabic: فنجان (finjān)
- → Azerbaijani: fincan
- → Georgian: ფინჯანი (pinǯani)
- → Mehri: fīgōn, fíjún
- → Middle Armenian: ֆինջան (finǰan)
- → Ottoman Turkish: فنجان (fincan) (see there for further descendants)
- → Persian: فنجان (fenjân)
- → Tajik: финҷон (finjon)
Hijazi Arabic
Etymology
Inherited from Arabic فِنْجَان (finjān), borrowed from Classical Persian پِنْگَان (pingān), borrowed from Classical Syriac ܦܝܢܟܐ (pīnəḵā), from Aramaic פִּינְכָא (pīnəkā), borrowed from Ancient Greek πίναξ (pínax).
Pronunciation
- IPA(key): /finˈd͡ʒaːn/, [fɪnˈd͡ʒaːn], [fɪnˈʒaːn]
Noun
فنجان • (finjān) m (plural فناجين (fanājīn))
- a small cup, usually used for coffee.
See also
Ottoman Turkish
Alternative forms
- فلجان (filcan)
Etymology
Borrowed from Arabic فِنْجَان (finjān), borrowed from Classical Persian پِنْگَان (pingān), borrowed from Classical Syriac ܦܝܢܟܐ (pīnəḵā), from Aramaic פִּינְכָא (pīnəkā), borrowed from Ancient Greek πίναξ (pínax). Doublet of پنكان (pingân, “cup”).
Noun
فنجان • (fincan) (definite accusative فنجانی (fincanı), plural فنجانلر (fincanlar))
- cup, a concave vessel for drinking, usually made of opaque material and with a handle
- Synonym: طاس (tas)
Derived terms
- ظرفلو فنجان (zarflı fincan, “enveloped cup”)
- فنجان بوركی (fincan böreği, “a variety of burek”)
- فنجان تپسیسی (fincan tepsisi, “saucer”)
- فنجان طباغی (fincan tabağı, “saucer”)
- فنجان كبی (fincan gibi, “bursting”)
- فنجانجی (fincancı, “cupmaker”)
- فنجانلق (fincanlık, “holding a cupful”)
Descendants
- Turkish: fincan
- → Abkhaz: афырџьан (afərdžan)
- → Ubykh: fərədʒan
- → Albanian: filxhan
- → Armenian: ֆինճան (finčan)
- → Aromanian: filgiane, fligiane
- → Bulgarian: филджа́н (fildžán)
- → Crimean Tatar: filcan
- → Greek: φλιτζάνι (flitzáni), φλυτζάνι (flytzáni)
- → Hungarian: findzsa
- → Northern Kurdish: fîncan
- → Ladino: findjan
- → Macedonian: филџан (fildžan), финџан (findžan), финџал (findžal)
- → Romanian: filigean, felegean
- → Polish: filiżanka
- → Belarusian: філіжа́нка (filižánka)
- → Ukrainian: філіжа́нка (filižánka)
- → Polish: filiżanka
- → Serbo-Croatian:
- → Zazaki: fincon
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1886), “فنجان”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 430
- Çağbayır, Yaşar (2007), “fincan”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1594
- Hindoglu, Artin (1838), “فنجان”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 346b
- Kélékian, Diran (1911), “فنجان”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 911
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Catinum”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 162
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “فنجان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 3550
- Nişanyan, Sevan (2002–), “fincan”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “فنجان”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1398
Persian
Alternative forms
- فِنْجون (fenjun) (colloquial)
Etymology
Borrowed from Arabic فِنْجَان (finjān), borrowed from Classical Persian پِنْگَان (pingān), borrowed from Classical Syriac ܦܝܢܟܐ (pīnəḵā), from Aramaic פִּינְכָא (pīnəkā), borrowed from Ancient Greek πίναξ (pínax).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /fin.ˈd͡ʒaːn/
- (Dari, formal) IPA(key): [fɪn.d͡ʒɑ́ːn]
- (Iran, formal) IPA(key): [fen.d͡ʒɒ́ːn]
- (Tehrani) IPA(key): [fen.d͡ʒúːn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [fin.d͡ʒɔ́n]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | finjān |
| Dari reading? | finjān |
| Iranian reading? | fenjân |
| Tajik reading? | finjon |
Noun
فِنْجان • (finjān / fenjân) (plural فنجانها, Tajik spelling финҷон)
South Levantine Arabic
Etymology
From Arabic فِنْجان (finjān), from Classical Persian پنگان (pingān).
Pronunciation
- IPA(key): /fin.ʒaːn/, [fɪnˈʒæːn], [fɪnˈd͡ʒæːn]
Audio (Bethlehem): (file)
Noun
فنجان • (finjān) m (plural فناجين (fanājīn))
- cup (a small drinking vessel, especially for coffee)
- فنجانين قهوة ― finjānēn ʔahwe ― two cups of coffee
Derived terms
- زوبعة في فنجان (zōbaʕa fi finjān, “a storm in a teacup”)