فقیر
Baluchi
Etymology
Noun
فقیر • (faqír)
See also
Chagatai
Etymology
Borrowed from Arabic فَقِير (faqīr, “poor, wretched”).
Noun
فقیر • (faqīr) (plural فقرا (fuqarā), female equivalent فقیره (faqīra))
- poor person, pauper, lack-all
- a person worthy of pity: a pitiable person
- Synonym: مسکین (miskīn)
- (Islam) faqir
Declension
This word generally uses the original Arabic plural فقرا, and thus the plural has not been included on this page currently. For the declension of the plural, please refer that page until further notice.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | فقیر faqīr |
— — |
| genitive | فقیرنینگ faqīrnıng |
— — |
| definite accusative | فقیرنی faqīrnı |
— — |
| dative | فقیرغە faqīrġa |
— — |
| ablative | فقیردین faqīrdın |
— — |
| locative | فقیردە faqīrda |
— — |
Adjective
فقیر • (faqīr) (comparative فقیرراق (faqīrraq), superlative اینک فقیر (eng faqīr))
Derived terms
- فقیرانه (fäqīrānä, “wretchedly, poorly”)
- فقیرلیق (fäqīrliq, “poverty”)
Related terms
Descendants
Further reading
- Schluessel, Eric (2018), “فقیر”, in An Introduction to Chaghatay: A Graded Textbook for Reading Central Asian Sources[1], Michigan Publishing, page 113
- Demir, Necati; Aydoğdu, Özkan (2015), Oğuzname [Kazan Nüshası]: inceleme - metin - dizin - tıpkıbasım [Oğuzname [Kazan Manuscript]: analysis - text - index - facsimile], Istanbul: Kesit Yayınları, page 227
Kohistani Shina
Noun
فقیر (faqīr)
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish فقیر (feqīr), from Arabic فَقِير (faqīr, “poor, wretched”).
Adjective
فقیر • (fakir) (feminine فقیره (fakire))
- poor, indigent, destitute, in need, with no or few possessions or money
- poor, wretched, miserable, in a state of misery, worthy of commiseration
Noun
فقیر • (fakir) (definite accusative فقیری (fakiri), plural فقرا (fukara))
- pauper, poor, indigent, lack-all, a person in need or in poverty, also the poor people of a society
- Synonym: درویش (derviş)
- (Islam) fakir, faqir, a religious mendicant who owns no personal property and living solely off alms
Derived terms
- فقیرانه (fakirane, “poorly”)
- فقیرخانه (fakirhane, “my humble abode”)
Descendants
- Turkish: fakir
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1886), “فقیر”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 423
- Çağbayır, Yaşar (2007), “fakir”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1541
- Devellioğlu, Ferit (1962), “fakîr”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[2] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 298
- Kélékian, Diran (1911), “فقیر”, in Dictionnaire turc-français[3] (in French), Constantinople: Mihran, page 907
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Pauper”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[4], Vienna, column 1255
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “فقیر”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[5], Vienna, columns 3537-3538
- Nişanyan, Sevan (2002–), “fakir”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “فقیر”, in A Turkish and English Lexicon[6], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1392
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic فَقِير (faqīr).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /fa.ˈqiːr/
- (Dari, formal) IPA(key): [fä.qiːɾ]
- (Iran, formal) IPA(key): [fæ.ʁiːɹ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [fä.qiɾ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | faqīr |
| Dari reading? | faqīr |
| Iranian reading? | faġir |
| Tajik reading? | faqir |
Adjective
فقیر • (faqīr / faġir) (comparative فقیرتَر, superlative فقیرتَرین, Tajik spelling фақир)
Noun
فقیر • (faqīr / faġir) (plural فقیران (faqīrān / faġirân), or فقیرها (faqīr-hā / faġir-hâ), or فقرا (fuqarā / foġarâ), Tajik spelling фақир)
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian فَقِیر (faqīr), from Arabic فَقِير (faqīr).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /fə.qiːɾ/
- Rhymes: -iːɾ
- Hyphenation: فَ‧قِیر
Noun
فَقِیر • (faqīr) m (Hindi spelling फ़क़ीर)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | فَقِیر (faqīr) | فَقِیر (faqīr) |
| oblique | فَقِیر (faqīr) | فَقِیروں (faqīrõ) |
| vocative | فَقِیر (faqīr) | فَقِیرو (faqīro) |
Further reading
- “فقیر”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
- “فقیر”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.
- Qureshi, Bashir Ahmad (1971), “فقیر”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary, Lahore: Kitabistan Pub. Co.