Rodion Malinovsky

Rodion Yakovlevich Malinovsky (Rusia: Родио́н Я́ковлевич Малино́вский; Ukraine: Родіо́н Я́кович Малино́вський, rumi: Rodion Yakovych Malynovskyi; 23 November [G.L.: 11 November] 1898 – 31 Mac 1967) ialah seorang panglima tentera Soviet dan Marsyal Kesatuan Soviet. Beliau berkhidmat sebagai Menteri Pertahanan Kesatuan Soviet dari 1957 hingga 1967, tempoh di mana beliau menyelia pengukuhan Tentera Soviet.

Dilahirkan dalam keluarga petani miskin berbangsa Ukraine di Odessa, Malinovsky secara sukarela menyertai Tentera Darat Imperial Rusia semasa Perang Dunia Pertama dan berkhidmat dengan cemerlang di Perbatasan Jerman dan Perbatasan Barat. Beliau berkhidmat dalam Legion Rusia di Perancis ketika tercetusnya Revolusi Oktober, selepas itu beliau pulang ke Rusia dan menyertai Tentera Merah dalam Perang Saudara Rusia. Setelah menamatkan pengajian di Akademi Tentera Frunze, beliau menjadi sukarelawan untuk berjuang di pihak Republikan dalam Perang Saudara Sepanyol, dan sekali lagi menunjukkan kepimpinan cemerlang sehingga dianugerahkan Order of Lenin dan Order of the Red Banner sebagai penghargaan.

Malinovsky muncul sebagai salah seorang jeneral Soviet yang paling berwibawa pada fasa awal pencerobohan Jerman. Beliau memainkan peranan penting dalam kemenangan Soviet di Stalingrad pada Disember 1942 dan membantu mengusir tentera Jerman dari Ukraine melalui Penyerangan Dnieper–Carpathian. Beliau kemudiannya mengetuai kemaraan Soviet ke Balkan, yang memaksa Romania berpaling tadah menyokong Pihak Bersekutu, dan sebagai ganjaran beliau dilantik sebagai Marsyal oleh Joseph Stalin. Beliau turut terlibat dalam pembebasan Budapest, Vienna, dan Prague, mengukuhkan penguasaan ketenteraan Soviet di Eropah Tengah. Selepas penyerahan kalah Jerman pada Mei 1945, Malinovsky dipindahkan ke Timur Jauh Rusia, di mana beliau menewaskan Tentera Kwantung Jepun dalam Pencerobohan Soviet ke atas Manchuria. Beliau menerima penghormatan tertinggi Soviet, gelaran Wira Kesatuan Soviet, sebagai ganjaran.

Selepas perang, Malinovsky kekal di Timur Jauh dan memegang beberapa jawatan penting. Selepas kematian Stalin, Nikita Khrushchev memanggil beliau semula ke Moscow dan melantiknya sebagai Panglima Tentera Darat Soviet. Pada tahun 1957, beliau menggantikan Georgy Zhukov yang digugurkan sebagai Menteri Pertahanan, dan menjawat jawatan itu sehingga kematiannya. Malinovsky ialah penyokong kuat terhadap kepentingan perang konvensional, dan mengekalkan keseimbangan halus antara pendekatan konvensional beliau dengan strategi peluru berpandu Khrushchev dalam dasar ketenteraan Soviet. Beliau terus menikmati autonomi dalam hal ehwal ketenteraan selepas kejatuhan Khrushchev pada 1964. Malinovsky meninggal dunia pada Mac 1967 akibat kanser pankreas, dan dikenang sebagai salah seorang pemimpin tentera terpenting dalam sejarah Rusia dan Soviet.