หู
Thai
Pronunciation
| Orthographic/Phonemic | หู h ū | |
|---|---|---|
| Romanization | Paiboon | hǔu |
| Royal Institute | hu | |
| (standard) IPA(key) | /huː˩˩˦/(R) | |
Etymology 1
From Proto-Tai *krwɯːᴬ (“ear”).[1]
In Southwestern Tai, cognate with Northern Thai ᩉᩪ, Lao ຫູ (hū), Lü ᦠᦴ (ḣuu), Shan ႁူ (hǔu), Tai Dam ꪬꪴ, Tai Nüa ᥞᥧᥴ (hú), Aiton ꩭူ (hū), Ahom 𑜍𑜥 (rū).
In Northern Tai, cognate with Zhuang rwz.
Compare Proto-Kra *k.raᴬ and Sui kkal.
Noun
หู • (hǔu)
- (anatomy) (classifier ข้าง for a single one or คู่ for a pair) ear.
- ear-like part of anything, as bag handle, teapot handle, telephone handset, etc.
- circular band or similar thing, as ring, hoop, loop, etc.
Derived terms
- ก ข ไม่กระดิกหู
- กกหู
- กระจอนหู
- แก้วหู (gɛ̂ɛo-hǔu)
- ใกล้หูใกล้ตา
- ไกลหูไกลตา
- ขยิบหูขยิบตา
- ขวางหู
- ขัดลูกหูลูกตา
- ขัดหู
- ขายหู
- ขายหูขายตา
- ขี้หู (kîi-hǔu)
- เข้าหู
- เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา
- ไขหู
- ไขหูไขตา
- คุ้นหู
- คู่หู (kûu-hǔu)
- เคยหู
- เงี่ยหู
- เงี่ยหูฟัง
- จอนหู
- ช่องหู
- ชั่วช้างปรบหู
- ชินหู
- ได้ยินกับหู
- ต้มหู
- ต่างหู (dtàang-hǔu)
- ตำหูตำตา
- ติดหู (dtìt-hǔu)
- ติดหูติดตา
- ตุ้มหู (dtûm-hǔu)
- เต็มหู
- ถือหู
- ถูกหู
- ท่อหู (tɔ̂ɔ-hǔu)
- ทำหูทวนลม
- ที่ครอบหู (tîi-krɔ̂ɔp-hǔu)
- น้ำหูน้ำตาไหล
- เนียมหูเสือ
- บ้องหู
- บาดหู
- ใบหู (bai-hǔu)
- ปรบหู
- ปวดหู
- ป้องหู
- ปิดหูปิดตา
- เป็นหูเป็นตา (bpen-hǔu-bpen-dtaa)
- เป็นหูเป็นตาแทน
- เป่าหู
- เปิดหูเปิดตา
- แปร่งหู
- แปลกหู
- แปลกหูแปลกตา
- ผิดหู
- ผิดหูผิดตา
- พ้นหูพ้นตา
- พูดกรอกหู
- เพื่อนคู่หู
- ฟังไม่สนิทหู
- ฟังหูไว้หู (fang-hǔu-wái-hǔu)
- ไม่ลืมหูลืมตา
- ไม่สนิทหู
- ยกหู
- เย็นหู
- รกหูรกตา
- รับหู
- รื่นหู
- รูหู (ruu-hǔu)
- ลับหูลับตา
- ลืมหูลืมตา
- เล่นหูเล่นตา (lên-hǔu-lên-dtaa)
- วางหู
- วางหูโทรศัพท์
- สุดลูกหูลูกตา
- แสลงหู
- หนวกหู (nùuak-hǔu)
- หนาหนู
- หนาหู
- หลงหูหลงตา
- หลับหูหลับตา
- ห้องหู
- หูกรรเชียง
- หูกระเชียง
- หูกระต่าย (hǔu-grà-dtàai)
- หูกวาง (hǔu-gwaang)
- หูกว้างตากว้าง
- หูกะพง
- หูเกิน
- หูเข้าพรรษา
- หูแจว
- หูฉลาม (hǔu-chà-lǎam)
- หูฉี่
- หูชอง
- หูชัน
- หูช้าง
- หูดับ
- หูดับตับไหม้ (hǔu-dàp-dtàp-mâi)
- หูตัน
- หูตาสว่าง
- หูตึง (hǔu-dtʉng)
- หูตูบ
- หูแตก
- หูทวนลม
- หูทิพย์
- หูโทรศัพท์
- หูน้ำหนวก
- หูเบา (hǔu-bao)
- หูป่าตาเถื่อน
- หูผีจมูกมด
- หูผึ่ง
- หูฝาด
- หูเฝื่อน
- หูฟัง (hǔu-fang)
- หูยาน
- หูยาวตายาว
- หูรูด
- หูลี่
- หูแว่ว
- หูไว
- หูไวตาไว
- หูหนวก (hǔu-nùuak)
- หูหนวกตาบอด (hǔu-nùuak-dtaa-bɔ̀ɔt)
- หูหนัก
- หูหนาตาโต
- หูหนาตาเล่อ
- หูหนู
- หูหาเรื่อง
- หูหิ้ว
- หูแหนบ
- หูไห
- หูอื้อ
- เห็ดหูหนู (hèt-hǔu-nǔu)
- อุดหู (ùt-hǔu)
- เอาหูแนบ
- เอียงหู
Etymology 2
Onomatopoeic.
Alternative forms
- หูว
Interjection
หู • (hǔu)
- an exclamation of surprise, joy, etc.
Derived terms
- อู้หู
References
Further reading
- “หู” in Thai Dictionary Project (TDP) (UC Berkeley 1964) (plus additional data from the Royal Institute of Thailand (RI) and NECTEC's LEXITRON project (LEX)). Searchable online at SEAlang.net.