ร้ายกาจ

Thai

Etymology

Compound of ร้าย (ráai, “bad; vile”) +‎ กาจ (gàat, “severe; harsh”). Compare Lao ຮ້າຽກາດ (hāi kāt).

Pronunciation

Orthographic		ร้ายกาจ r ˆ ā y k ā t͡ɕ
Phonemic		ร้าย-กาด r ˆ ā y – k ā ɗ
Romanization	Paiboon	ráai-gàat
Romanization	Royal Institute	rai-kat
(standard) IPA^(key)		/raːj˦˥.kaːt̚˨˩/^(R)

Adjective

ร้ายกาจ • (ráai-gàat) (abstract noun ความร้ายกาจ)

bad, vile; offensive, abusive; cruel, harsh; severe, violent
- 1844, แดน บีช แบรดลีย์, “ใบ ๓”, in หนังสือจดหมายเหตุ, volume 1, กรุงเทพฯ: แดน บีช แบรดลีย์, page 10:
  
  เหมือน ฝีดาษ ที่ร้ายกาจกระทำ ให้คน ตาย
  mʉ̌ʉan fǐi-dàat tîi ráai-gàat grà-tam hâi kon dtaai
  like smallpox that is harsh, causing people to die
- 1857, ขุนสุนทรโวหาร, “พงษาวดารพม่ารามัญ”, in ประชุมพงษาวดาร, volume 1, พระนคร: โบราณคดีสโมสร, published 1914, page 311:
  
  ขณะ นั้น เจ้า เมืองเสรี่ยงร้ายกาจนัก เบียดเบียน ขุนนาง เบียดเบียน ราษฎร ทั้งปวง
  kà-nà nán jâao mʉʉang sà-rìiang ráai-gàat nák · bìiat-biian kǔn-naang · bìiat-biian râat-sà-dɔɔn táng-bpuuang
  [At] that time, the ruler of Sariang town was so abusive. [He] persecuted officials. [He] persecuted all the citizens.
- 1885, สามก๊กอิ๋น, พระนคร: โรงพิมพ์อักษรไทย, published 1972, page 23:
  
  เห็น ทหาร ผีทั้งสองรูปร่างหน้าตาร้ายกาจ
  hěn tá-hǎan pǐi táng-sɔ̌ɔng rûup-râang-nâa-dtaa ráai-gàat
  saw both ghost soldiers [having] horrid countenance
- 1931, ขุนสมาหารหิตะคดี (โป๊ โปรคุปต์), “หมวด ฆ”, in พจนานุกรมกฎหมาย, พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, page 66:
  
  ฆ่า คน...ด้วย อาการ ทารุณร้ายกาจ
  kâa kon ... dûai aa-gaan taa-run ráai-gàat
  murder a human […] in an inhumane, cruel manner