θράσσω

Ancient Greek

Alternative forms

θράττω (thráttō) — Attic

Etymology

According to Beekes, from older *θρᾱχ-jω (*thrākh-jō), from Proto-Indo-European *dʰr̥h₂gʰ-yé-ti, from Proto-Indo-European *dʰreh₂gʰ-. Beekes suggests that that the perfect form is old and may derive from earlier *τε-θρᾱχ-α (*te-thrākh-a). Rix reconstructs a Proto-Indo-European stative form *dʰedʰróh₂gʰe. However, Beekes suggests that the aorist forms are newer innovations formed by analogy to terms such as πρᾱ́σσω (prā́ssō). Doublet of Ancient Greek ταράσσω (tarássō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰrǎːs.sɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtʰras.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈθras.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈθras.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈθra.so/

Verb

θρᾱ́σσω • (thrā́ssō)

to trouble, disquiet
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 2.95-99:
  τετρήχει δʼ ἀγορή, ὑπὸ δὲ στεναχίζετο γαῖα λαῶν ἱζόντων, ὅμαδος δʼ ἦν· ἐννέα δέ σφεας κήρυκες βοόωντες ἐρήτυον, εἴ ποτʼ ἀϋτῆς σχοίατʼ, ἀκούσειαν δὲ διοτρεφέων βασιλήων.
  tetrḗkhei d agorḗ, hupò dè stenakhízeto gaîa laôn hizóntōn, hómados d ên; ennéa dé spheas kḗrukes boóōntes erḗtuon, eí pot aütês skhoíat, akoúseian dè diotrephéōn basilḗōn.
  (please add an English translation of this quotation)
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 7.345-349:
  Τρώων αὖτʼ ἀγορὴ γένετʼ Ἰλίου ἐν πόλει ἄκρῃ δεινὴ τετρηχυῖα, παρὰ Πριάμοιο θύρῃσι· τοῖσιν δʼ Ἀντήνωρ πεπνυμένος ἦρχʼ ἀγορεύειν· κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδʼ ἐπίκουροι, ὄφρʼ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.
  Trṓōn aût agorḕ génet Ilíou en pólei ákrēi deinḕ tetrēkhuîa, parà Priámoio thúrēisi; toîsin d Antḗnōr pepnuménos êrkh agoreúein; kékluté meu Trôes kaì Dárdanoi ēd epíkouroi, óphr eípō tá me thumòs enì stḗthessi keleúei.
  (please add an English translation of this quotation)
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Olympian Odes 7.39-42:
  ὁ δʼ ἀθανάτων μὴ θρασσέτω φθόνος, ὅ τι τερπνὸν ἐφάμερον διώκων ἕκαλος ἔπειμι γῆρας ἔς τε τὸν μόρσιμον αἰῶνα.
  ho d athanátōn mḕ thrassétō phthónos, hó ti terpnòn ephámeron diṓkōn hékalos épeimi gêras és te tòn mórsimon aiôna.
  (please add an English translation of this quotation)
- 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 628:
  φθόνος μὲν οὐδείς, σὰς δʼ ὀκνῶ θράξαι φρένας.
  phthónos mèn oudeís, sàs d oknô thráxai phrénas.
  (please add an English translation of this quotation)
- c. 440 BCE, Euripides, Rhesus 860-864:
  τοιοῦτος ἵππων ὥστʼ ἀποκτείνειν φίλους. καὶ ταῦτʼ Ὀδυσσεύς· τίς γὰρ ἄλλος ἄν ποτε ἔδρασεν ἢ ʼβούλευσεν Ἀργείων ἀνήρ; δέδοικα δʼ αὐτὸν καί τί μου θράσσει φρένας, μὴ καὶ Δόλωνα συντυχὼν κατακτάνῃ
  toioûtos híppōn hṓst apokteínein phílous. kaì taût Odusseús; tís gàr állos án pote édrasen ḕ boúleusen Argeíōn anḗr? dédoika d autòn kaí tí mou thrássei phrénas, mḕ kaì Dólōna suntukhṑn kataktánēi
  (please add an English translation of this quotation)
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 242c:
  ὡς δή τοι, ὦ ἑταῖρε, μαντικόν γέ τι καὶ ἡ ψυχή· ἐμὲ γὰρ ἔθραξε μέν τι καὶ πάλαι λέγοντα τὸν λόγον, καί πως ἐδυσωπούμην κατʼ Ἴβυκον, μή τι παρὰ θεοῖς
  hōs dḗ toi, ô hetaîre, mantikón gé ti kaì hē psukhḗ; emè gàr éthraxe mén ti kaì pálai légonta tòn lógon, kaí pōs edusōpoúmēn kat Íbukon, mḗ ti parà theoîs
  (please add an English translation of this quotation)
1. to disturb, destroy

Usage notes

The Homeric perfect and pluperfect are used intransitively.

Conjugation

Present: θρᾱ́σσω, θρᾱ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θρᾱ́σσω	θρᾱ́σσεις	θρᾱ́σσει	θρᾱ́σσετον	θρᾱ́σσετον	θρᾱ́σσομεν	θρᾱ́σσετε	θρᾱ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	θρᾱ́σσω	θρᾱ́σσῃς	θρᾱ́σσῃ	θρᾱ́σσητον	θρᾱ́σσητον	θρᾱ́σσωμεν	θρᾱ́σσητε	θρᾱ́σσωσῐ(ν)
	optative	θρᾱ́σσοιμῐ	θρᾱ́σσοις	θρᾱ́σσοι	θρᾱ́σσοιτον	θρᾱσσοίτην	θρᾱ́σσοιμεν	θρᾱ́σσοιτε	θρᾱ́σσοιεν
	imperative		θρᾶσσε	θρᾱσσέτω	θρᾱ́σσετον	θρᾱσσέτων		θρᾱ́σσετε	θρᾱσσόντων
middle/ passive	indicative	θρᾱ́σσομαι	θρᾱ́σσῃ / θρᾱ́σσει	θρᾱ́σσεται	θρᾱ́σσεσθον	θρᾱ́σσεσθον	θρᾱσσόμεθᾰ	θρᾱ́σσεσθε	θρᾱ́σσονται
	subjunctive	θρᾱ́σσωμαι	θρᾱ́σσῃ	θρᾱ́σσηται	θρᾱ́σσησθον	θρᾱ́σσησθον	θρᾱσσώμεθᾰ	θρᾱ́σσησθε	θρᾱ́σσωνται
	optative	θρᾱσσοίμην	θρᾱ́σσοιο	θρᾱ́σσοιτο	θρᾱ́σσοισθον	θρᾱσσοίσθην	θρᾱσσοίμεθᾰ	θρᾱ́σσοισθε	θρᾱ́σσοιντο
	imperative		θρᾱ́σσου	θρᾱσσέσθω	θρᾱ́σσεσθον	θρᾱσσέσθων		θρᾱ́σσεσθε	θρᾱσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		θρᾱ́σσειν				θρᾱ́σσεσθαι
participle	m	θρᾱ́σσων				θρᾱσσόμενος
	f	θρᾱ́σσουσᾰ				θρᾱσσομένη
	n	θρᾶσσον				θρᾱσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔθρασσον, ἐθρασσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔθρασσον	ἔθρασσες	ἔθρασσε(ν)	ἐθράσσετον	ἐθρασσέτην	ἐθράσσομεν	ἐθράσσετε	ἔθρασσον
middle/ passive	indicative	ἐθρασσόμην	ἐθράσσου	ἐθράσσετο	ἐθράσσεσθον	ἐθρασσέσθην	ἐθρασσόμεθᾰ	ἐθράσσεσθε	ἐθράσσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: θράξω, θράξομαι, θραχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θράξω	θράξεις	θράξει	θράξετον	θράξετον	θράξομεν	θράξετε	θράξουσῐ(ν)
active	optative	θράξοιμῐ	θράξοις	θράξοι	θράξοιτον	θραξοίτην	θράξοιμεν	θράξοιτε	θράξοιεν
middle	indicative	θράξομαι	θράξῃ / θράξει	θράξεται	θράξεσθον	θράξεσθον	θραξόμεθᾰ	θράξεσθε	θράξονται
middle	optative	θραξοίμην	θράξοιο	θράξοιτο	θράξοισθον	θραξοίσθην	θραξοίμεθᾰ	θράξοισθε	θράξοιντο
passive	indicative	θραχθήσομαι	θραχθήσῃ	θραχθήσεται	θραχθήσεσθον	θραχθήσεσθον	θραχθησόμεθᾰ	θραχθήσεσθε	θραχθήσονται
passive	optative	θραχθησοίμην	θραχθήσοιο	θραχθήσοιτο	θραχθήσοισθον	θραχθησοίσθην	θραχθησοίμεθᾰ	θραχθήσοισθε	θραχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		θράξειν			θράξεσθαι		θραχθήσεσθαι
participle	m	θράξων			θραξόμενος		θραχθησόμενος
	f	θράξουσᾰ			θραξομένη		θραχθησομένη
	n	θρᾶξον			θραξόμενον		θραχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔθραξᾰ, ἐθραξᾰ́μην, ἐθράχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔθραξᾰ	ἔθραξᾰς	ἔθραξε(ν)	ἐθράξᾰτον	ἐθραξᾰ́την	ἐθράξᾰμεν	ἐθράξᾰτε	ἔθραξᾰν
	subjunctive	ἐθράξω	ἐθράξῃς	ἐθράξῃ	ἐθράξητον	ἐθράξητον	ἐθράξωμεν	ἐθράξητε	ἐθράξωσῐ(ν)
	optative	ἐθράξαιμῐ	ἐθράξειᾰς / ἐθράξαις	ἐθράξειε(ν) / ἐθράξαι	ἐθράξαιτον	ἐθραξαίτην	ἐθράξαιμεν	ἐθράξαιτε	ἐθράξειᾰν / ἐθράξαιεν
	imperative		ἔθραξον	ἐθραξᾰ́τω	ἐθράξᾰτον	ἐθραξᾰ́των		ἐθράξᾰτε	ἐθραξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐθραξᾰ́μην	ἐθράξω	ἐθράξᾰτο	ἐθράξᾰσθον	ἐθραξᾰ́σθην	ἐθραξᾰ́μεθᾰ	ἐθράξᾰσθε	ἐθράξᾰντο
	subjunctive	ἐθράξωμαι	ἐθράξῃ	ἐθράξηται	ἐθράξησθον	ἐθράξησθον	ἐθραξώμεθᾰ	ἐθράξησθε	ἐθράξωνται
	optative	ἐθραξαίμην	ἐθράξαιο	ἐθράξαιτο	ἐθράξαισθον	ἐθραξαίσθην	ἐθραξαίμεθᾰ	ἐθράξαισθε	ἐθράξαιντο
	imperative		ἔθραξαι	ἐθραξᾰ́σθω	ἐθράξᾰσθον	ἐθραξᾰ́σθων		ἐθράξᾰσθε	ἐθραξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐθράχθην	ἐθράχθης	ἐθράχθη	ἐθράχθητον	ἐθραχθήτην	ἐθράχθημεν	ἐθράχθητε	ἐθράχθησᾰν
	subjunctive	θραχθῶ	θραχθῇς	θραχθῇ	θραχθῆτον	θραχθῆτον	θραχθῶμεν	θραχθῆτε	θραχθῶσῐ(ν)
	optative	θραχθείην	θραχθείης	θραχθείη	θραχθεῖτον / θραχθείητον	θραχθείτην / θραχθειήτην	θραχθεῖμεν / θραχθείημεν	θραχθεῖτε / θραχθείητε	θραχθεῖεν / θραχθείησᾰν
	imperative		θράχθητῐ	θραχθήτω	θράχθητον	θραχθήτων		θράχθητε	θραχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐθρᾶξαι			ἐθράξᾰσθαι		θραχθῆναι
participle	m	ἐθράξᾱς			ἐθραξᾰ́μενος		θραχθείς
	f	ἐθράξᾱσᾰ			ἐθραξᾰμένη		θραχθεῖσᾰ
	n	ἐθρᾶξᾰν			ἐθραξᾰ́μενον		θραχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: τέτρηχᾰ (Homeric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέτρηχᾰ	τέτρηχᾰς	τέτρηχε(ν)	τετρήχᾰτον	τετρήχᾰτον	τετρήχᾰμεν	τετρήχᾰτε	τετρήχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετρήχω	τετρήχῃς	τετρήχῃ	τετρήχητον	τετρήχητον	τετρήχωμεν	τετρήχητε	τετρήχωσῐ(ν)
	optative	τετρήχοιμῐ / τετρηχοίην	τετρήχοις / τετρηχοίης	τετρήχοι / τετρηχοίη	τετρήχοιτον	τετρηχοίτην	τετρήχοιμεν	τετρήχοιτε	τετρήχοιεν
	imperative		τέτρηχε	τετρηχέτω	τετρήχετον	τετρηχέτων		τετρήχετε	τετρηχόντων
		active
infinitive		τετρηχέναι
participle	m	τετρηχώς
	f	τετρηχυῖᾰ
	n	τετρηχός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: τετρήχειν / τετρήχη (Homeric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τετρήχειν / τετρήχη	τετρήχεις / τετρήχης	τετρήχει(ν)	τετρήχετον	τετρηχέτην	τετρήχεμεν	τετρήχετε	τετρήχεσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἐνθράσσω (enthrássō)
ἐπιθράσσω (epithrássō)

References

“θράσσω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“θράσσω”, in Liddell & Scott (1889), An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“θράσσω”, in Slater, William J. (1969), Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
θράσσω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Beekes, Robert S. P. (2010), Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 553
Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 154
Lucien van Beek (2022), The Reflexes of Syllabic Liquids in Ancient Greek: Linguistic Prehistory of the Greek Dialects and Homeric Kunstsprache‎^[1], Brill, →DOI, →ISBN, pages 12-13
θράσσω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011