ταράσσω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

Uncertain. Ultimately from Proto-Indo-European *dʰreh₂gʰ- (“to confuse, agitate, disturb”). Rix suggests it could derive from Proto-Indo-European *dʰr̥h₂gʰ-yé-ti, itself from the root *dʰreh₂gʰ-. Beekes suggests that it may have formed as a denominative from τᾰρᾰχή (tărăkhḗ).

Cognate with τρᾱχῠ́ς (trākhŭ́s) and Proto-Slavic *dražiti (“to annoy, irritate”). Doublet of θρᾱ́σσω (thrā́ssō).

Pronunciation

 

Verb

τᾰρᾰ́σσω • (tărắssō)

  1. to stir, trouble, agitate
    • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedo 59b:
      ἐκεῖνός τε τοίνυν παντάπασιν οὕτως εἶχεν, καὶ αὐτὸς ἔγωγε ἐτεταράγμην καὶ οἱ ἄλλοι.
      ekeînós te toínun pantápasin hoútōs eîkhen, kaì autòs égōge etetarágmēn kaì hoi álloi.
      (please add an English translation of this quotation)
    • Gospel of John 5.4:
      ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐτάρασσεν τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος, ὑγιὴς ἐγίνετο, ᾧ δήποτε κατειχετο νοσήματι
      ángelos gàr katà kairòn katébainen en tēî kolumbḗthrāi, kaì etárassen tò húdōr; ho oûn prôtos embàs metà tḕn tarakhḕn toû húdatos, hugiḕs egíneto, hōî dḗpote kateikheto nosḗmati
      (please add an English translation of this quotation)
  2. to trouble the mind, disturb
    • 55 CE – 135 CE, Epictetus, Discourses 2.6.9-10:
      ἀεὶ μεμνημένος ὅ τι σὸν καὶ 9τί ἀλλότριον οὐ ταραχθήσῃ
      aeì memnēménos hó ti sòn kaì 9tí allótrion ou tarakhthḗsēi
      (please add an English translation of this quotation)
  3. (of an army) to throw into disorder
  4. (figuratively) to rout or upset
  5. to stir up, startle, excite

Conjugation

   Present: τᾰρᾰ́σσω, τᾰρᾰ́σσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τᾰρᾰ́σσω τᾰρᾰ́σσεις τᾰρᾰ́σσει τᾰρᾰ́σσετον τᾰρᾰ́σσετον τᾰρᾰ́σσομεν τᾰρᾰ́σσετε τᾰρᾰ́σσουσῐ(ν)
subjunctive τᾰρᾰ́σσω τᾰρᾰ́σσῃς τᾰρᾰ́σσῃ τᾰρᾰ́σσητον τᾰρᾰ́σσητον τᾰρᾰ́σσωμεν τᾰρᾰ́σσητε τᾰρᾰ́σσωσῐ(ν)
optative τᾰρᾰ́σσοιμῐ τᾰρᾰ́σσοις τᾰρᾰ́σσοι τᾰρᾰ́σσοιτον τᾰρᾰσσοίτην τᾰρᾰ́σσοιμεν τᾰρᾰ́σσοιτε τᾰρᾰ́σσοιεν
imperative   τᾰ́ρᾰσσε τᾰρᾰσσέτω τᾰρᾰ́σσετον τᾰρᾰσσέτων   τᾰρᾰ́σσετε τᾰρᾰσσόντων
middle/
passive 		indicative τᾰρᾰ́σσομαι τᾰρᾰ́σσῃ / τᾰρᾰ́σσει τᾰρᾰ́σσεται τᾰρᾰ́σσεσθον τᾰρᾰ́σσεσθον τᾰρᾰσσόμεθᾰ τᾰρᾰ́σσεσθε τᾰρᾰ́σσονται
subjunctive τᾰρᾰ́σσωμαι τᾰρᾰ́σσῃ τᾰρᾰ́σσηται τᾰρᾰ́σσησθον τᾰρᾰ́σσησθον τᾰρᾰσσώμεθᾰ τᾰρᾰ́σσησθε τᾰρᾰ́σσωνται
optative τᾰρᾰσσοίμην τᾰρᾰ́σσοιο τᾰρᾰ́σσοιτο τᾰρᾰ́σσοισθον τᾰρᾰσσοίσθην τᾰρᾰσσοίμεθᾰ τᾰρᾰ́σσοισθε τᾰρᾰ́σσοιντο
imperative   τᾰρᾰ́σσου τᾰρᾰσσέσθω τᾰρᾰ́σσεσθον τᾰρᾰσσέσθων   τᾰρᾰ́σσεσθε τᾰρᾰσσέσθων
active middle/passive
infinitive τᾰρᾰ́σσειν τᾰρᾰ́σσεσθαι
participle m τᾰρᾰ́σσων τᾰρᾰσσόμενος
f τᾰρᾰ́σσουσᾰ τᾰρᾰσσομένη
n τᾰρᾰ́σσον τᾰρᾰσσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτάρασσον, ἐταρασσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτάρασσον ἐτάρασσες ἐτάρασσε(ν) ἐταράσσετον ἐταρασσέτην ἐταράσσομεν ἐταράσσετε ἐτάρασσον
middle/
passive 		indicative ἐταρασσόμην ἐταράσσου ἐταράσσετο ἐταράσσεσθον ἐταρασσέσθην ἐταρασσόμεθᾰ ἐταράσσεσθε ἐταράσσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τᾰρᾰ́ξω, τᾰρᾰ́ξομαι, ταραχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τᾰρᾰ́ξω τᾰρᾰ́ξεις τᾰρᾰ́ξει τᾰρᾰ́ξετον τᾰρᾰ́ξετον τᾰρᾰ́ξομεν τᾰρᾰ́ξετε τᾰρᾰ́ξουσῐ(ν)
optative τᾰρᾰ́ξοιμῐ τᾰρᾰ́ξοις τᾰρᾰ́ξοι τᾰρᾰ́ξοιτον τᾰρᾰξοίτην τᾰρᾰ́ξοιμεν τᾰρᾰ́ξοιτε τᾰρᾰ́ξοιεν
middle indicative τᾰρᾰ́ξομαι τᾰρᾰ́ξῃ / τᾰρᾰ́ξει τᾰρᾰ́ξεται τᾰρᾰ́ξεσθον τᾰρᾰ́ξεσθον τᾰρᾰξόμεθᾰ τᾰρᾰ́ξεσθε τᾰρᾰ́ξονται
optative τᾰρᾰξοίμην τᾰρᾰ́ξοιο τᾰρᾰ́ξοιτο τᾰρᾰ́ξοισθον τᾰρᾰξοίσθην τᾰρᾰξοίμεθᾰ τᾰρᾰ́ξοισθε τᾰρᾰ́ξοιντο
passive indicative ταραχθήσομαι ταραχθήσῃ ταραχθήσεται ταραχθήσεσθον ταραχθήσεσθον ταραχθησόμεθᾰ ταραχθήσεσθε ταραχθήσονται
optative ταραχθησοίμην ταραχθήσοιο ταραχθήσοιτο ταραχθήσοισθον ταραχθησοίσθην ταραχθησοίμεθᾰ ταραχθήσοισθε ταραχθήσοιντο
active middle passive
infinitive τᾰρᾰ́ξειν τᾰρᾰ́ξεσθαι ταραχθήσεσθαι
participle m τᾰρᾰ́ξων τᾰρᾰξόμενος ταραχθησόμενος
f τᾰρᾰ́ξουσᾰ τᾰρᾰξομένη ταραχθησομένη
n τᾰρᾰ́ξον τᾰρᾰξόμενον ταραχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτᾰ́ρᾰξον, ἐτᾰρᾰξόμην, ἐτᾰρᾰ́χθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτᾰ́ρᾰξον ἐτᾰ́ρᾰξες ἐτᾰ́ρᾰξε(ν) ἐτᾰρᾰ́ξετον ἐτᾰρᾰξέτην ἐτᾰρᾰ́ξομεν ἐτᾰρᾰ́ξετε ἐτᾰ́ρᾰξον
subjunctive τᾰρᾰ́ξω τᾰρᾰ́ξῃς τᾰρᾰ́ξῃ τᾰρᾰ́ξητον τᾰρᾰ́ξητον τᾰρᾰ́ξωμεν τᾰρᾰ́ξητε τᾰρᾰ́ξωσῐ(ν)
optative τᾰρᾰ́ξοιμῐ τᾰρᾰ́ξοις τᾰρᾰ́ξοι τᾰρᾰ́ξοιτον τᾰρᾰξοίτην τᾰρᾰ́ξοιμεν τᾰρᾰ́ξοιτε τᾰρᾰ́ξοιεν
imperative   τᾰ́ρᾰξε τᾰρᾰξέτω τᾰρᾰ́ξετον τᾰρᾰξέτων   τᾰρᾰ́ξετε τᾰρᾰξόντων
middle indicative ἐτᾰρᾰξόμην ἐτᾰρᾰ́ξου ἐτᾰρᾰ́ξετο ἐτᾰρᾰ́ξεσθον ἐτᾰρᾰξέσθην ἐτᾰρᾰξόμεθᾰ ἐτᾰρᾰ́ξεσθε ἐτᾰρᾰ́ξοντο
subjunctive τᾰρᾰ́ξωμαι τᾰρᾰ́ξῃ τᾰρᾰ́ξηται τᾰρᾰ́ξησθον τᾰρᾰ́ξησθον τᾰρᾰξώμεθᾰ τᾰρᾰ́ξησθε τᾰρᾰ́ξωνται
optative τᾰρᾰξοίμην τᾰρᾰ́ξοιο τᾰρᾰ́ξοιτο τᾰρᾰ́ξοισθον τᾰρᾰξοίσθην τᾰρᾰξοίμεθᾰ τᾰρᾰ́ξοισθε τᾰρᾰ́ξοιντο
imperative   τᾰρᾰξοῦ τᾰρᾰξέσθω τᾰρᾰ́ξεσθον τᾰρᾰξέσθων   τᾰρᾰ́ξεσθε τᾰρᾰξέσθων
passive indicative ἐτᾰρᾰ́χθην ἐτᾰρᾰ́χθης ἐτᾰρᾰ́χθη ἐτᾰρᾰ́χθητον ἐτᾰρᾰχθήτην ἐτᾰρᾰ́χθημεν ἐτᾰρᾰ́χθητε ἐτᾰρᾰ́χθησᾰν
subjunctive τᾰρᾰχθῶ τᾰρᾰχθῇς τᾰρᾰχθῇ τᾰρᾰχθῆτον τᾰρᾰχθῆτον τᾰρᾰχθῶμεν τᾰρᾰχθῆτε τᾰρᾰχθῶσῐ(ν)
optative τᾰρᾰχθείην τᾰρᾰχθείης τᾰρᾰχθείη τᾰρᾰχθεῖτον / τᾰρᾰχθείητον τᾰρᾰχθείτην / τᾰρᾰχθειήτην τᾰρᾰχθεῖμεν / τᾰρᾰχθείημεν τᾰρᾰχθεῖτε / τᾰρᾰχθείητε τᾰρᾰχθεῖεν / τᾰρᾰχθείησᾰν
imperative   τᾰρᾰ́χθητῐ τᾰρᾰχθήτω τᾰρᾰ́χθητον τᾰρᾰχθήτων   τᾰρᾰ́χθητε τᾰρᾰχθέντων
active middle passive
infinitive τᾰρᾰξεῖν τᾰρᾰξέσθαι τᾰρᾰχθῆναι
participle m τᾰρᾰξών τᾰρᾰξόμενος τᾰρᾰχθείς
f τᾰρᾰξοῦσᾰ τᾰρᾰξομένη τᾰρᾰχθεῖσᾰ
n τᾰρᾰξόν τᾰρᾰξόμενον τᾰρᾰχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τετᾰ́ρᾰχᾰ, τετᾰ́ρᾰγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τετᾰ́ρᾰχᾰ τετᾰ́ρᾰχᾰς τετᾰ́ρᾰχε(ν) τετᾰρᾰ́χᾰτον τετᾰρᾰ́χᾰτον τετᾰρᾰ́χᾰμεν τετᾰρᾰ́χᾰτε τετᾰρᾰ́χᾱσῐ(ν)
subjunctive τετᾰρᾰ́χω τετᾰρᾰ́χῃς τετᾰρᾰ́χῃ τετᾰρᾰ́χητον τετᾰρᾰ́χητον τετᾰρᾰ́χωμεν τετᾰρᾰ́χητε τετᾰρᾰ́χωσῐ(ν)
optative τετᾰρᾰ́χοιμῐ / τετᾰρᾰχοίην τετᾰρᾰ́χοις / τετᾰρᾰχοίης τετᾰρᾰ́χοι / τετᾰρᾰχοίη τετᾰρᾰ́χοιτον τετᾰρᾰχοίτην τετᾰρᾰ́χοιμεν τετᾰρᾰ́χοιτε τετᾰρᾰ́χοιεν
imperative   τετᾰ́ρᾰχε τετᾰρᾰχέτω τετᾰρᾰ́χετον τετᾰρᾰχέτων   τετᾰρᾰ́χετε τετᾰρᾰχόντων
middle/
passive 		indicative τετᾰ́ρᾰγμαι τετᾰ́ρᾰξαι τετᾰ́ρᾰκται τετᾰ́ρᾰχθον τετᾰ́ρᾰχθον τετᾰρᾰ́γμεθᾰ τετᾰ́ρᾰχθε τετᾰρᾰ́γᾰται
subjunctive τετᾰρᾰγμένος ὦ τετᾰρᾰγμένος ᾖς τετᾰρᾰγμένος ᾖ τετᾰρᾰγμένω ἦτον τετᾰρᾰγμένω ἦτον τετᾰρᾰγμένοι ὦμεν τετᾰρᾰγμένοι ἦτε τετᾰρᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
optative τετᾰρᾰγμένος εἴην τετᾰρᾰγμένος εἴης τετᾰρᾰγμένος εἴη τετᾰρᾰγμένω εἴητον / εἶτον τετᾰρᾰγμένω εἰήτην / εἴτην τετᾰρᾰγμένοι εἴημεν / εἶμεν τετᾰρᾰγμένοι εἴητε / εἶτε τετᾰρᾰγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   τετᾰ́ρᾰξο τετᾰρᾰ́χθω τετᾰ́ρᾰχθον τετᾰρᾰ́χθων   τετᾰ́ρᾰχθε τετᾰρᾰ́χθων
active middle/passive
infinitive τετᾰρᾰχέναι τετᾰρᾰ́χθαι
participle m τετᾰρᾰχώς τετᾰρᾰγμένος
f τετᾰρᾰχυῖᾰ τετᾰρᾰγμένη
n τετᾰρᾰχός τετᾰρᾰγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐτεταράχειν / ἐτεταράχη, ἐτεταράγμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτεταράχειν / ἐτεταράχη ἐτεταράχεις / ἐτεταράχης ἐτεταράχει(ν) ἐτεταράχετον ἐτεταραχέτην ἐτεταράχεμεν ἐτεταράχετε ἐτεταράχεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐτεταράγμην ἐτετάραξο ἐτετάρακτο ἐτετάραχθον ἐτεταράχθην ἐτεταράγμεθᾰ ἐτετάραχθε ἐτεταράγᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀνᾰτᾰρᾰ́σσω (anătărắssō)
  • δῐᾰτᾰρᾰ́σσω (dĭătărắssō)
  • ἐκτᾰρᾰ́σσω (ektărắssō)
  • ἐπῐτᾰρᾰ́σσω (epĭtărắssō)
  • κᾰτᾰτᾰρᾰ́σσω (kătătărắssō)
  • σῠντᾰρᾰ́σσω (sŭntărắssō)
  • τᾰ́ρᾰγμᾰ (tắrăgmă)
  • τᾰρᾰγμός (tărăgmós)
  • τᾰρᾰκτήρῐον (tărăktḗrĭon)
  • τᾰρᾰκτῐκός (tărăktĭkós)
  • τᾰρᾰκτός (tărăktós)
  • τᾰ́ρᾰκτρον (tắrăktron)
  • τᾰ́ρᾰξῐς (tắrăxĭs)
  • τᾰρᾰχή (tărăkhḗ)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.