Komunikasi anjing

Komunikasi anjing merujuk pergerakan dan bunyi digunakan untuk anjing untuk menghantar signal kepada anjing lain dan haiwan lain (biasanya manusia). Komunikasi anjing wujud dalam pelbagai bentuk dan merupakan sebahagian asas tingkah laku sosial anjing.

Anjing menggunakan pergerakan tertentu badan dan anggota badan dan suara berlainan untuk meluahkan emosinya. Ada sebilangan cara asasi untuk anjing boleh menyampaikan perasaannya. Ini ialah pergerakan telinga, mata, bulu kening, mulut, hidung, kepala, ekor dan seluruh badan, serta salak, bunyi geram, rengekan, cengkung, ngongoian, dan raungan.

Anjing tidak mempunyai bulu kening tetapi sesetengah baka mempunyai tanda tersendiri.

This article is issued from Wikipedia. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.