Pelatihan anjing

Pelatihan anjing ialah penggunaan analisis tingkah laku yang menggunakan peristiwa persekitaran anteseden dan akibat untuk mengubah suai tingkah laku anjing, sama ada untuk ia membantu dalam kegiatan tertentu atau menjalankan tugas tertentu, atau untuk ia menyertai kehidupan bela jinak sezaman dengan berkesan. Sementara pelatihan anjing untuk peranan tertentu bertarikh kembali sekurang-kurangnya ke zaman Rom, pelatihan anjing untuk menjadi haiwan peliharaan isi rumah serasi berkembang dengan suburbanisasi pada 1950-an.

Anjing belajar daripada setiap interaksinya dengan persekitarannya. Ini boleh berlaku melalui penyesuaian klasik, yang melibatkan pembentukan perkaitan antara dua rangsangan; pembelajaran tidak berkait mudah, yang melibatkan tingkah lakunya diubah suai melalui pembiasaan atau pemekaan; dan penyesuaian operan, yang melibatkan pembentukan perkaitan antara suatu anteseden dengan akibatnya.

Ada pelbagai kaedah yang diasaskan untuk pelatihan haiwan, setiap daripadanya dengan penyokong dan pengkritiknya. Sesetengah daripada tatacara pelatihan anjing yang lebih dikenali termasuklah kaedah Koehler, pelatihan pengklik, pelatihan berdasarkan kedominanan, pengukuhan negatif, dan pelatihan berdasarkan hubungan. Ciri umum kaedah berjaya merupakan mengetahui sifat dan keperibadian haiwan, masa tepat untuk pengukuhan dan/atau hukuman dan komunikasi tekal.

This article is issued from Wikipedia. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.