bangkai

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

bangkai (ejaan Jawi بڠکاي)

Badan haiwan yang maut dan terbiar.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *baŋkay, daripada bahasa Austronesia Purba *baŋkay. Kognat Tagalog bangkay (“bangkai”).

Sebutan

Kamus Dewan: bang·kai
AFA^(kekunci): [bäŋ.käi]

Rujukan

"bangkai" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

"bangkai" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

bangkai (plural bangkai-bangkai)

Badan haiwan yang maut dan terbiar.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *baŋkay, daripada bahasa Austronesia Purba *baŋkay. Kognat Tagalog bangkay (“bangkai”).

Sebutan

Kamus Dewan: bang·kai
AFA^(kekunci): [ˈbaŋ.kai̯]

Pautan luar

“bangkai” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.

Bahasa Kadazandusun

Takrifan

Kata nama

bangkai

bangkai.
mayat.
Mogintong i ama do bangkai tingau..
Ibu melihat mayat kucing.

Ogumu bangkai do manuk hiri natad walai dahai tu nolihuan popotinduk.
Terdapat banyak bangkai ayam di halaman rumah kami kerana lupa diberi makan.

Sebutan

AFA^(kekunci): /ɓaŋ.kai/
Penyempangan: bang‧kai

Rujukan

“bangkai” dalam Komoiboros DusunKadazan, Dusun Kadazan Dictionary, Kota Kinabalu: Mongulud Boros Dusun Kadazan, 1994.