unetvicesimus
Latin
| [a], [b], [c], [d], [e] ← 20 | XXI 21 |
22 → |
|---|---|---|
| Cardinal: vīgintī ūnus, ūnus et vīgintī Ordinal: ūnetvīcēsimus, ūnus et vīcēsimus, vīcēsimus prīmus Adverbial: vīciēs semel, vīciēs et semel, semel atque vīciēs | ||
Etymology
Formally from ūnus (“one”) + et (“and”) + vīcēsimus (“twentieth”), ordinal form of vīgintī duo (“twenty-two”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [uː.nɛt.wiːˈkeː.sɪ.mʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [u.net̪.viˈt͡ʃɛː.s̬i.mus]
Numeral
ūnetvīcēsimus (feminine ūnetvīcēsima, neuter ūnetvīcēsimum); first/second-declension numeral
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ūnetvīcēsimus | ūnetvīcēsima | ūnetvīcēsimum | ūnetvīcēsimī | ūnetvīcēsimae | ūnetvīcēsima | |
| genitive | ūnetvīcēsimī | ūnetvīcēsimae | ūnetvīcēsimī | ūnetvīcēsimōrum | ūnetvīcēsimārum | ūnetvīcēsimōrum | |
| dative | ūnetvīcēsimō | ūnetvīcēsimae | ūnetvīcēsimō | ūnetvīcēsimīs | |||
| accusative | ūnetvīcēsimum | ūnetvīcēsimam | ūnetvīcēsimum | ūnetvīcēsimōs | ūnetvīcēsimās | ūnetvīcēsima | |
| ablative | ūnetvīcēsimō | ūnetvīcēsimā | ūnetvīcēsimō | ūnetvīcēsimīs | |||
| vocative | ūnetvīcēsime | ūnetvīcēsima | ūnetvīcēsimum | ūnetvīcēsimī | ūnetvīcēsimae | ūnetvīcēsima | |
References
- “unetvicesimus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “unetvicesimus”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- “unetvicesimus”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.