tyczka

Polish

Etymology

From tyka +‎ -ka.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈtɘt͡ʂ.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂka
  • Syllabification: tycz‧ka

Noun

tyczka f

  1. diminutive of tyka
  2. pole (implement used for pole vaulting)
  3. (Przemyśl, Rzeszów) red autumn apple
    Hypernym: jabłko

Declension

Declension of tyczka
singular plural
nominative tyczka tyczki
genitive tyczki tyczek
dative tyczce tyczkom
accusative tyczkę tyczki
instrumental tyczką tyczkami
locative tyczce tyczkach
vocative tyczko tyczki

Derived terms

nouns
adjective
  • tyczkarski

Further reading

  • tyczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tyczka in Polish dictionaries at PWN
  • Hieronim Łopaciński (1892), “tyczki”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 260
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.