trut

Unknown. Possibly an alteration of treuzelen (“to tarry”) or prut (“gunk”), or a combination of trui (“slow, ugly, or promiscuous woman”) and kut (“cunt”) and/or tut (“stiff woman”).

• IPA^(key): /trʏt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: trut
• Rhymes: -ʏt

trut f (plural trutten, diminutive trutje n)

1. (vulgar, derogatory) bitch (pejorative term for a woman)
2. (derogatory) boring, narrow-minded or slow person
3. (vulgar, chiefly Southern or literary) pussy, cunt (vulva or vagina) [from 20th c.]
   • 2011, Antoon Vrints, Het theater van de straat. Publiek geweld in Antwerpen tijdens de eerste helft van de twintigste eeuw, Amsterdam University Press, →ISBN, page 245:

     Dokwerker Jan C. voelde zich geprovoceerd door de opmerking van herbergierster Joanna M. dat ze tevreden was hem samen met zijn vriendin werkvrouw Anna W. te zien. Jan C. die blijkbaar al zijn vermoedens had over de lesbische contacten van zijn vriendin, antwoordde: ‘Zijt gij mijn wijf haar truttenlakker, gij geeft export voor al hetgeen er binnen is en honderd frank er boven over, of gij moogt mijn wijf haar trut niet meer uitlakken.’

     (please add an English translation of this quotation)

• Milder than teef.

Borrowed from Old Occitan truc, deverbal from trucar, from Vulgar Latin *trūdicāre.

trut oblique singular, m (oblique plural truz or trutz, nominative singular truz or trutz, nominative plural trut)

1. trick

• Middle French: truc, truq, trut
  • French: truc (see there for further descendants)

• “trut”, in DEAF: Dictionnaire Étymologique de l'Ancien Français, Heidelberg: Heidelberger Akademie der Wissenschaften, 1968-.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut
• Syllabification: trut
• Homophone: trud

Inherited from Proto-Slavic *trǫtъ.^[1]

trut m animal

1. (archaic) drone (male bee)

   Synonyms: truteń, trąd, trąt, trant

Deverbal from truć.

trut m inan

1. (dialectal) stench
2. (archaic) leprosy
3. (archaic or dialectal, Western Lublin, Ponigwoda) synonym of trucizna (“poison”)

   Synonym: trutka

   Drugą rącką trut dáwała. ― With the other hand she gave poison.

• trut in Polish dictionaries at PWN
• Hieronim Łopaciński (1892), “trut”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 259

Inherited from Proto-Slavic *trǫtъ.

• IPA^(key): /trûːt/

trȗt m anim (Cyrillic spelling тру̑т)

1. drone (male bee)

• “trut”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025

From Old Swedish thrutin, from Old Norse þrútna. Cognate with English throat (from Old English þrote).

• Rhymes: -ʉːt

trut c

1. any of several species of large gulls with a red spot on the lower mandible
2. (slang) a mouth

• gråtrut
• havstrut
• håll truten
• silltrut

• mås

• trut in Svensk ordbok (SO)
• trut in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• trut in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)