sahar

See also: Sahar, såhär, and šáhar

Maltese

Root
s-h-r
2 terms

Etymology

From Arabic سَهِرَ (sahira).

Pronunciation

  • IPA(key): /saːr/
  • Homophone: sar
  • Rhymes: -aːr

Verb

sahar (imperfect jishar)

  1. to wake (part of) the night (usually for work or religious devotions)

Conjugation

  • The perfect tense is often avoided. It can be replaced by kien + imperfect.
Conjugation of sahar (Form I)
positive forms
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m shart shart sahar sharna shartu sahru
f sahret
imperfect m nishar tishar jishar nishru tishru jishru
f tishar
imperative ishar ishru
negative forms
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m shartx shartx saharx sharniex shartux sahrux
f sahritx
imperfect m nisharx tisharx jisharx nishrux tishrux jishrux
f tisharx
imperative tisharx tishrux

Sumerian

Romanization

sahar

  1. romanization of 𒅖 (saḫar)

Ter Sami

Etymology

  • Borrowed from Russian са́хар (sáxar), from Old East Slavic са́харъ (sáxarŭ), borrowed from Ancient Greek σάκχαρ (sákkhar), borrowed from Pali sakkharā, from Sanskrit शर्करा (śarkarā), from Proto-Indo-Aryan *śárkaraH, from Proto-Indo-Iranian *ćárkaraH, from Proto-Indo-European *ḱorkeh₂ (gravel).

    Noun

    sahar

    1. sugar

    Further reading

    • Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages[1], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland

    Uzbek

    Etymology

    Borrowed from Arabic سَحَر (saḥar).

    Noun

    sahar (plural saharlar)

    1. early morning (before dawn)

    Declension

    Declension of sahar
    singular plural
    nominative sahar saharlar
    genitive saharning saharlarning
    dative saharga saharlarga
    definite accusative saharni saharlarni
    locative saharda saharlarda
    ablative sahardan saharlardan
    similative sahardek saharlardek
    Possessive forms of sahar
    1st person singular
    singular plural
    nominative saharim saharlarim
    genitive saharimning saharlarimning
    dative saharimga saharlarimga
    definite accusative saharimni saharlarimni
    locative saharimda saharlarimda
    ablative saharimdan saharlarimdan
    similative saharimdek saharlarimdek
    2nd person singular
    singular plural
    nominative saharing saharlaring
    genitive saharingning saharlaringning
    dative saharingga saharlaringga
    definite accusative saharingni saharlaringni
    locative saharingda saharlaringda
    ablative saharingdan saharlaringdan
    similative saharingdek saharlaringdek
    3rd person singular
    singular plural
    nominative sahari saharlari
    genitive saharining saharlarining
    dative sahariga saharlariga
    definite accusative saharini saharlarini
    locative saharida saharlarida
    ablative saharidan saharlaridan
    similative saharidek saharlaridek
    1st person plural
    singular plural
    nominative saharimiz saharlarimiz
    genitive saharimizning saharlarimizning
    dative saharimizga saharlarimizga
    definite accusative saharimizni saharlarimizni
    locative saharimizda saharlarimizda
    ablative saharimizdan saharlarimizdan
    similative saharimizdek saharlarimizdek
    2nd person plural
    singular plural
    nominative saharingiz saharlaringiz
    genitive saharingizning saharlaringizning
    dative saharingizga saharlaringizga
    definite accusative saharingizni saharlaringizni
    locative saharingizda saharlaringizda
    ablative saharingizdan saharlaringizdan
    similative saharingizdek saharlaringizdek
    3rd person plural
    singular plural
    nominative sahari saharlari
    genitive saharining saharlarining
    dative sahariga saharlariga
    definite accusative saharini saharlarini
    locative saharida saharlarida
    ablative saharidan saharlaridan
    similative saharidek saharlaridek