matrimus
Latin
Etymology
From māter (“mother”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [maːˈtriː.mʊs], [ˈmaː.trɪ.mʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [maˈt̪riː.mus], [ˈmaː.t̪ri.mus]
Adjective
mātrī̆mus (feminine mātrī̆ma, neuter mātrī̆mum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mātrī̆mus | mātrī̆ma | mātrī̆mum | mātrī̆mī | mātrī̆mae | mātrī̆ma | |
| genitive | mātrī̆mī | mātrī̆mae | mātrī̆mī | mātrī̆mōrum | mātrī̆mārum | mātrī̆mōrum | |
| dative | mātrī̆mō | mātrī̆mae | mātrī̆mō | mātrī̆mīs | |||
| accusative | mātrī̆mum | mātrī̆mam | mātrī̆mum | mātrī̆mōs | mātrī̆mās | mātrī̆ma | |
| ablative | mātrī̆mō | mātrī̆mā | mātrī̆mō | mātrī̆mīs | |||
| vocative | mātrī̆me | mātrī̆ma | mātrī̆mum | mātrī̆mī | mātrī̆mae | mātrī̆ma | |
Related terms
References
- “matrimus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “matrimus”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- “matrimus”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.