inequitandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of inequitō.
Participle
interequitandus (feminine interequitanda, neuter interequitandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inequitandus | inequitanda | inequitandum | inequitandī | inequitandae | inequitanda | |
| genitive | inequitandī | inequitandae | inequitandī | inequitandōrum | inequitandārum | inequitandōrum | |
| dative | inequitandō | inequitandae | inequitandō | inequitandīs | |||
| accusative | inequitandum | inequitandam | inequitandum | inequitandōs | inequitandās | inequitanda | |
| ablative | inequitandō | inequitandā | inequitandō | inequitandīs | |||
| vocative | inequitande | inequitanda | inequitandum | inequitandī | inequitandae | inequitanda | |