grodziszcze
See also: Grodziszcze
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish grodziszcze, from Proto-Slavic *gordišče. By surface analysis, gród + -iszcze. Doublet of horodyszcze.
Pronunciation
- Rhymes: -iʂt͡ʂɛ
- Syllabification: gro‧dzisz‧cze
- Homophone: Grodziszcze
Noun
grodziszcze n
Conjugation
Declension of grodziszcze
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | grodziszcze | grodziszcza |
| genitive | grodziszcza | grodziszczy |
| dative | grodziszczu | grodziszczom |
| accusative | grodziszcze | grodziszcza |
| instrumental | grodziszczem | grodziszczami |
| locative | grodziszczu | grodziszczach |
| vocative | grodziszcze | grodziszcza |
Further reading
- grodziszcze in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “grodziszcze”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]