fărâmiță

Romanian

Etymology

From fărâmă +‎ -iță.

Noun

fărâmiță f (plural fărâmițe)

  1. diminutive of fărâmă; small piece

Declension

Declension of fărâmiță
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative fărâmiță fărâmița fărâmițe fărâmițele
genitive-dative fărâmițe fărâmiței fărâmițe fărâmițelor
vocative fărâmiță, fărâmițo fărâmițelor