egli

See also: Egli

Italian

Alternative forms

Etymology

Inherited from Late Latin illī.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈeʎ.ʎi/[2][3]
    • Rhymes: -eʎʎi
    • Hyphenation: é‧gli
  • IPA(key): (sometimes before a vowel) /eʎ/*[3]
    • Hyphenation: egli

Pronoun

egli m (feminine ella)

  1. (literary, subject form) he
    Synonym: lui

Usage notes

  • This is a more formal version of lui normally only used in written language.

See also

References

  1. ^ egli in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
  2. ^ egli in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
  3. 3.0 3.1 egli in Bruno Migliorini et al., Dizionario d'ortografia e di pronunzia, Rai Eri, 2025

Anagrams

Latvian

Noun

egli f

  1. accusative/instrumental singular of egle

Livonian

Etymology

From Proto-Finnic *eklinen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈeˀɡli/, [ˈeˀɡli]

Adjective

e’gli

  1. yesterday's

Declension

Declension of e’gli (201)
singular (ikšlu’g) plural (pǟgiņlu’g)
nominative (nominatīv) e’gli e’glizt
genitive (genitīv) e’gliz e’glizt
partitive (partitīv) e’glizt
e’glit
e’gliži
dative (datīv) e’glizõn e’gliztõn
instrumental (instrumentāl) e’glizõks e’gliztõks
illative (illatīv) e’glizõ e’gližiz
inessive (inesīv) e’glizõs e’gližis
elative (elatīv) e’glizõst e’gližist

References

  • Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “e’gli”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary]‎[1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra