aftale
Danish
Etymology 1
A nominalization of the verb
Pronunciation
- IPA(key): /avtalə/, [ˈɑwtˢæːlə]
Noun
aftale c (singular definite aftalen, plural indefinite aftaler)
Inflection
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | aftale | aftalen | aftaler | aftalerne |
| genitive | aftales | aftalens | aftalers | aftalernes |
Derived terms
- arbejdsaftale
- arbejdstidsaftale
- associeringsaftale
- atomaftale
- atomnedrustningsaftale
- bytteaftale
- clearingaftale
- eksklusivaftale
- finanslovaftale
- fiskeriaftale
- forhåndsaftale
- forsikringsaftale
- forsvarsaftale
- fredsaftale
- frihandelsaftale
- gentlemanaftale
- grænseaftale
- handelsaftale
- hovedaftale
- husaftale
- ikkespredningsaftale
- joint venture-aftale
- klimaaftale
- konstitueringsaftale
- kreditaftale
- købsaftale
- legeaftale
- lejeaftale
- licensaftale
- lokumsaftale
- lønaftale
- låneaftale
- middagsaftale
- nedrustningsaftale
- overenskomstaftale
- parallelaftale
- pensionsaftale
- rammeaftale
- roamingaftale
- salgsaftale
- samarbejdsaftale
- skilsmisseaftale
- sponsoraftale
- swapaftale
- særaftale
- teknologiaftale
- trepartsaftale
- tryghedsaftale
- uddannelsesaftale
- udleveringsaftale
- udvekslingsaftale
- underhåndsaftale
- unionsaftale
- værnetingsaftale
- våbenhvileaftale
Etymology 2
From af + tale. Compare Swedish avtala and German verabreden.
Pronunciation
- IPA(key): /avtalə/, [ˈɑwtˢæːˀlə]
Verb
aftale (imperative aftal, infinitive at aftale, present tense aftaler, past tense aftalte, perfect tense aftalt)