نماز

Chagatai

Etymology

From Classical Persian نماز (namāz).

Noun

نماز • (namāz) (plural نمازلار)

  1. (Islam) prayer, salat

Declension

Declension of نماز (namāz)
singular plural
nominative نماز
namāz
نمازلار
namāzlar
genitive نمازنینگ
namāznıng
نمازلارنینگ
namāzlarnıng
definite accusative نمازنی
namāznı
نمازلارنی
namāzlarnı
dative نمازغە
namāzġa
نمازلارغە
namāzlarġa
ablative نمازدین
namāzdın
نمازلاردین
namāzlardın
locative نمازدە
namāzda
نمازلاردە
namāzlarda
possessive forms
first person singular
singular plural
nominative نمازیم
namāzım
نمازلاریم
namāzlarım
genitive نمازیمنینگ
namāzımnıng
نمازلاریمنینگ
namāzlarımnıng
definite accusative نمازیمنی
namāzımnı
نمازلاریمنی
namāzlarımnı
dative نمازیمغە
namāzımġa
نمازلاریمغە
namāzlarımġa
ablative نمازیمدین
namāzımdın
نمازلاریمدین
namāzlarımdın
locative نمازیمدە
namāzımda
نمازلاریمدە
namāzlarımda
second person singular*
singular plural
nominative نمازینگ
namāzıng
نمازلارینگ
namāzlarıng
genitive نمازینگنینگ
namāzıngnıng
نمازلارینگنینگ
namāzlarıngnıng
definite accusative نمازینگنی
namāzıngnı
نمازلارینگنی
namāzlarıngnı
dative نمازینگغە
namāzıngġa
نمازلارینگغە
namāzlarıngġa
ablative نمازینگدین
namāzıngdın
نمازلارینگدین
namāzlarıngdın
locative نمازینگدە
namāzıngda
نمازلارینگدە
namāzlarıngda
third person singular
singular plural
nominative نمازی
namāzı
نمازلاری
namāzları
genitive نمازینینگ
namāzınıng
نمازلارینینگ
namāzlarınıng
definite accusative نمازینی
namāzını
نمازلارینی
namāzlarını
dative نمازیغە
namāzıġa
نمازلاریغە
namāzlarıġa
ablative نمازیدین
namāzıdın
نمازلاریدین
namāzlarıdın
locative نمازیدە
namāzıda
نمازلاریدە
namāzlarıda
first person plural
singular plural
nominative نمازیمیز
namāzımız
نمازلاریمیز
namāzlarımız
genitive نمازیمیزنینگ
namāzımıznıng
نمازلاریمیزنینگ
namāzlarımıznıng
definite accusative نمازیمیزنی
namāzımıznı
نمازلاریمیزنی
namāzlarımıznı
dative نمازیمیزغە
namāzımızġa
نمازلاریمیزغە
namāzlarımızġa
ablative نمازیمیزدین
namāzımızdın
نمازلاریمیزدین
namāzlarımızdın
locative نمازیمیزدە
namāzımızda
نمازلاریمیزدە
namāzlarımızda
second person plural*
singular plural
nominative نمازینگیز
namāzıngız
نمازلارینگیز
namāzlarıngız
نمازینگلار
namāzınglar
نمازلارینگلار
namāzlarınglar
genitive نمازینگیزنینگ
namāzıngıznıng
نمازلارینگیزنینگ
namāzlarıngıznıng
نمازینگلارنینگ
namāzınglarnıng
نمازلارینگلارنینگ
namāzlarınglarnıng
definite accusative نمازینگیزنی
namāzıngıznı
نمازلارینگیزنی
namāzlarıngıznı
نمازینگلارنی
namāzınglarnı
نمازلارینگلارنی
namāzlarınglarnı
dative نمازینگیزغە
namāzıngızġa
نمازلارینگیزغە
namāzlarıngızġa
نمازینگلارغە
namāzınglarġa
نمازلارینگلارغە
namāzlarınglarġa
ablative نمازینگیزدین
namāzıngızdın
نمازلارینگیزدین
namāzlarıngızdın
نمازینگلاردین
namāzınglardın
نمازلارینگلاردین
namāzlarınglardın
locative نمازینگیزدە
namāzıngızda
نمازلارینگیزدە
namāzlarıngızda
نمازینگلاردە
namāzınglarda
نمازلارینگلاردە
namāzlarınglarda
third person plural
singular plural
nominative نمازلاری
namāzları
نمازلاری
namāzları
نمازی
namāzı
نمازلاری
namāzları
genitive نمازلارینینگ
namāzlarınıng
نمازلارینینگ
namāzlarınıng
نمازینینگ
namāzınıng
نمازلارینینگ
namāzlarınıng
definite accusative نمازلارینی
namāzlarını
نمازلارینی
namāzlarını
نمازینی
namāzınglarnı
نمازلارینی
namāzlarınglarnı
dative نمازلاریغە
namāzlarıġa
نمازلاریغە
namāzlarıġa
نمازیغە
namāzıġa
نمازلاریغە
namāzlarıġa
ablative نمازلاریدین
namāzlarıdın
نمازلاریدین
namāzlarıdın
نمازیدین
namāzıdın
نمازلاریدین
namāzlarıdın
locative نمازلاریدە
namāzlarıda
نمازلاریدە
namāzlarıda
نمازیدە
namāzıda
نمازلاریدە
namāzlarıda
*second person singular forms are informal, for polite second person singular forms use second person plural forms

Derived terms

  • جاىنماز (jāynamāz, prayer mat)
  • نماز اوتاماک (namāz ötämäk, to pray)

Descendants

  • Uyghur: ناماز (namaz)
  • Uzbek:
    Latin script: namoz
    Cyrillic script: намоз

Further reading

  • Schluessel, Eric (2018), “نماز”, in An Introduction to Chaghatay: A Graded Textbook for Reading Central Asian Sources[1], Michigan Publishing, page 198

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Classical Persian نماز (namāz, prayer), from Middle Persian 𐬥𐬀𐬨𐬁𐬰 (namāz), ultimately from Proto-Iranian *námah.

Noun

نماز • (namâz) (definite accusative نمازی (namâzı), plural نمازلر (namâzlar))

  1. prayer, orison, precation, an act of communicating with one's God, or with some spiritual entity
    Synonym: دعا (duʼâ)
  2. (Islam) salat, namaz, the obligatory prayer that Muslims are called to perform five times a day
    Synonym: صلات (salat)

Derived terms

  • نماز آیلری (namâz ayları, the months of special divine services for women)
  • نماز بزی (namâz bezi, cloth spread out on which to perform worship)
  • نماز بوزان (namâz bozan, anything that invalidates the divine worship)
  • نماز قیلمق (namâz kılmak, to perform the salat)
  • نمازگاه (namâzgâh, an open-air oratory)
  • نمازگذار (namâzgüzâr, one who performs the salat)
  • نمازی قیلنمق (namâzı kılınmak, to perform a funeral prayer)

Descendants

Further reading

Pahari-Potwari

Etymology

Borrowed from Classical Persian نَمَاز (namāz).

Pronunciation

  • IPA(key): /nə.mɑːz/

Noun

نَماز (namāzf

  1. (Islam) salat, prayer

Persian

Etymology

Inherited from Middle Persian 𐭥𐭮𐭢𐭣𐭤 (OSGDE /⁠namāz⁠/, reverence, prostration, prayer) / 𐬥𐬀𐬨𐬁𐬰 (namāz), from Proto-Iranian *námah, from Proto-Indo-Iranian *námas (to bow, prostrate), from Proto-Indo-European *némos ((place of) sacrifice, worship). Compare Sanskrit नमस् (namas), Ancient Greek νέμος (némos), Latin nemus.

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? namāz
Dari reading? namāz
Iranian reading? namâz
Tajik reading? namoz

Noun

نَمَاز • (namāz / namâz) (plural نمازها, Tajik spelling намоз)

  1. regular, prescribed prayer; (Islam) salat
    نماز جمعهnamâz-e jom'eFriday prayers
    • c. 13th century, Saadi Shirazi, “در صفت عبادت [dar sifat-i ibādat, Praise of Divine Worship]”, in پندنامه [pand-nāma, The Compendium of Ethics]‎[7]:
      برای عبادت وضو تازه دار
      که فردا زآتش شوی رستگار
      نماز از سر صدق برپای دار
      که حاصل کنی دولت پایدار
      ز تقوی چراغ روان برفروز
      که چون نیک‌بختان شوی نیکروز
      barāy-i ibādat wuzū tāza dār
      ki fardā z-ātaš šawī rastagār
      namāz az sar-i sidq bar-pāy dār
      ki hāsil kunī dawlat-i pāydār
      zi taqwā čirāġ-i rawān bar-furōz
      ki čūn nēk-baxtān šawī nēk-rōz
      Renew your ablutions, for devotion,
      That tomorrow you may be released from the fire.
      Be steadfast in prayer, thro' faith,
      That you may obtain unperishable riches.
      Through piety, supply the light of the fleeting lamp,
      That, like the fortunate, you may be blessed.
      (Classical Persian transliteration)

Usage notes

  • Prayers that are not fixed by religious law are called دعا (do'â).
  • جانماز (jâ-namâz, prayer mat)
  • جای نماز (jây namâz, prayer mat)
  • نماز بردن (namâz bordan)
  • نماز خواندن (namâz xândan)
  • نماز کردن (namâz kardan)
  • نماز گذاشتن (namâz gozâštan)

Descendants

References

  • MacKenzie, D. N. (1971), “namāz”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian نَمَاز (namāz). First attested in c. 1611 as Middle Hindi نماز (namāz).[1] Doublet of نَمَسْتے (namaste).

Pronunciation

  • (Standard Urdu) IPA(key): /nə.mɑːz/
  • Audio (Pakistan):(file)
  • (Europe, Overseas) IPA(key): /nɪ.mɑːz/
  • Rhymes: -ɑːz
  • Hyphenation: نَ‧ماز

Noun

نَماز • (namāzf (Hindi spelling नमाज़)

  1. (Islam) salat, prayer (worship)
    Synonym: صَلات (salāt)
  2. (figuratively) devotion, idolization

Declension

Declension of نماز
singular plural
direct نَماز (namāz) نَمازیں (namāzẽ)
oblique نَماز (namāz) نَمازوں (namāzõ)
vocative نَماز (namāz) نَمازو (namāzo)

References

  1. ^ نماز”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.

Further reading