سخر

See also: سحر, شجر, and ش ج ر

Arabic

Root
س خ ر (s ḵ r)
7 terms

Etymology 1

  • Pronunciation

    • IPA(key): /sa.xi.ra/

    Verb

    سَخِرَ • (saḵira) I (non-past يَسْخَرُ (yasḵaru), verbal noun سُخْرِيَّة (suḵriyya) or سَخَر (saḵar) or سَخْر (saḵr) or سُخُر (suḵur) or سُخْر (suḵr) or سُخْرَة (suḵra) or مَسْخَر (masḵar))

    1. to mock, to taunt, to ridicule [with مِن (min) or بِ (bi) ‘someone’]
      • 609–632 CE, Qur'an, 2:212:
        زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا۟ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا وَيَسۡخَرُونَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡا۟ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَـٰمَةِ وَٱللَّهُ يَرۡزُقُ مَن يَشَاۤءُ بِغَيۡرِ حِسَابٍ
        zuyyina lillaḏīna kafarū l-ḥayātu d-dunyā wa-yasḵarūna mina llaḏīna ʾāmanū wāllaḏīna ttaqaw fawqahum yawma l-qiyāmati wal-lāhu yarzuqu man yašāʾu biḡayri ḥisābin
        Beautified is the life of this world for those who disbelieve, and they mock at those who believe. But those who fear [Allah] are above them on the Day of Resurrection, and Allah begifts whom He wills without account.
    Conjugation
    Conjugation of سَخِرَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive, verbal nouns سُخْرِيَّة, سَخَر, سَخْر, سُخُر, سُخْر, سُخْرَة, مَسْخَر)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    سُخْرِيَّة, سَخَر, سَخْر, سُخُر, سُخْر, سُخْرَة, مَسْخَر
    suḵriyya, saḵar, saḵr, suḵur, suḵr, suḵra, masḵar
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    ?
    ?
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَسْخُور
    masḵūr
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m سَخِرْتُ
    saḵirtu
    سَخِرْتَ
    saḵirta
    سَخِرَ
    saḵira
    سَخِرْتُمَا
    saḵirtumā
    سَخِرَا
    saḵirā
    سَخِرْنَا
    saḵirnā
    سَخِرْتُمْ
    saḵirtum
    سَخِرُوا
    saḵirū
    f سَخِرْتِ
    saḵirti
    سَخِرَتْ
    saḵirat
    سَخِرَتَا
    saḵiratā
    سَخِرْتُنَّ
    saḵirtunna
    سَخِرْنَ
    saḵirna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَسْخَرُ
    ʔasḵaru
    تَسْخَرُ
    tasḵaru
    يَسْخَرُ
    yasḵaru
    تَسْخَرَانِ
    tasḵarāni
    يَسْخَرَانِ
    yasḵarāni
    نَسْخَرُ
    nasḵaru
    تَسْخَرُونَ
    tasḵarūna
    يَسْخَرُونَ
    yasḵarūna
    f تَسْخَرِينَ
    tasḵarīna
    تَسْخَرُ
    tasḵaru
    تَسْخَرَانِ
    tasḵarāni
    تَسْخَرْنَ
    tasḵarna
    يَسْخَرْنَ
    yasḵarna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَسْخَرَ
    ʔasḵara
    تَسْخَرَ
    tasḵara
    يَسْخَرَ
    yasḵara
    تَسْخَرَا
    tasḵarā
    يَسْخَرَا
    yasḵarā
    نَسْخَرَ
    nasḵara
    تَسْخَرُوا
    tasḵarū
    يَسْخَرُوا
    yasḵarū
    f تَسْخَرِي
    tasḵarī
    تَسْخَرَ
    tasḵara
    تَسْخَرَا
    tasḵarā
    تَسْخَرْنَ
    tasḵarna
    يَسْخَرْنَ
    yasḵarna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَسْخَرْ
    ʔasḵar
    تَسْخَرْ
    tasḵar
    يَسْخَرْ
    yasḵar
    تَسْخَرَا
    tasḵarā
    يَسْخَرَا
    yasḵarā
    نَسْخَرْ
    nasḵar
    تَسْخَرُوا
    tasḵarū
    يَسْخَرُوا
    yasḵarū
    f تَسْخَرِي
    tasḵarī
    تَسْخَرْ
    tasḵar
    تَسْخَرَا
    tasḵarā
    تَسْخَرْنَ
    tasḵarna
    يَسْخَرْنَ
    yasḵarna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِسْخَرْ
    isḵar
    اِسْخَرَا
    isḵarā
    اِسْخَرُوا
    isḵarū
    f اِسْخَرِي
    isḵarī
    اِسْخَرْنَ
    isḵarna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m سُخِرَ
    suḵira
    f
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m يُسْخَرُ
    yusḵaru
    f
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m يُسْخَرَ
    yusḵara
    f
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m يُسْخَرْ
    yusḵar
    f

    Etymology 2

  • Pronunciation

    • IPA(key): /sax.xa.ra/

    Verb

    سَخَّرَ • (saḵḵara) II (non-past يُسَخِّرُ (yusaḵḵiru), verbal noun تَسْخِير (tasḵīr))

    1. to subject, make subservient (ه = s.o. s.th., ل = to or for the purpose of)
      • 609–632 CE, Qur'an, 22:65:
        أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَٱلۡفُلۡكَ تَجۡرِي فِي ٱلۡبَحۡرِ بِأَمۡرِهِ
        ʔalam tara ʔanna l-laha saḵḵara lakum mmā fī l-ʔarḍi wal-fulka tajrī fī l-baḥri biʔamrihi
        Have you not seen that God has subjected to you whatever is on the earth and the ships that sail through the sea by His command?
    2. to impose
    3. to make serviceable (ه = s.th., ل = to), employ, utilize, use, harness, turn to profitable account (ه = s.th., ل = for), make use (ه = of s.o. / s.th., ل = for)
    4. to exploit (ه = s.o. / s.th., ل = for)
    Conjugation
    Conjugation of سَخَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَسْخِير)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    تَسْخِير
    tasḵīr
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مُسَخِّر
    musaḵḵir
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مُسَخَّر
    musaḵḵar
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m سَخَّرْتُ
    saḵḵartu
    سَخَّرْتَ
    saḵḵarta
    سَخَّرَ
    saḵḵara
    سَخَّرْتُمَا
    saḵḵartumā
    سَخَّرَا
    saḵḵarā
    سَخَّرْنَا
    saḵḵarnā
    سَخَّرْتُمْ
    saḵḵartum
    سَخَّرُوا
    saḵḵarū
    f سَخَّرْتِ
    saḵḵarti
    سَخَّرَتْ
    saḵḵarat
    سَخَّرَتَا
    saḵḵaratā
    سَخَّرْتُنَّ
    saḵḵartunna
    سَخَّرْنَ
    saḵḵarna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُسَخِّرُ
    ʔusaḵḵiru
    تُسَخِّرُ
    tusaḵḵiru
    يُسَخِّرُ
    yusaḵḵiru
    تُسَخِّرَانِ
    tusaḵḵirāni
    يُسَخِّرَانِ
    yusaḵḵirāni
    نُسَخِّرُ
    nusaḵḵiru
    تُسَخِّرُونَ
    tusaḵḵirūna
    يُسَخِّرُونَ
    yusaḵḵirūna
    f تُسَخِّرِينَ
    tusaḵḵirīna
    تُسَخِّرُ
    tusaḵḵiru
    تُسَخِّرَانِ
    tusaḵḵirāni
    تُسَخِّرْنَ
    tusaḵḵirna
    يُسَخِّرْنَ
    yusaḵḵirna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُسَخِّرَ
    ʔusaḵḵira
    تُسَخِّرَ
    tusaḵḵira
    يُسَخِّرَ
    yusaḵḵira
    تُسَخِّرَا
    tusaḵḵirā
    يُسَخِّرَا
    yusaḵḵirā
    نُسَخِّرَ
    nusaḵḵira
    تُسَخِّرُوا
    tusaḵḵirū
    يُسَخِّرُوا
    yusaḵḵirū
    f تُسَخِّرِي
    tusaḵḵirī
    تُسَخِّرَ
    tusaḵḵira
    تُسَخِّرَا
    tusaḵḵirā
    تُسَخِّرْنَ
    tusaḵḵirna
    يُسَخِّرْنَ
    yusaḵḵirna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُسَخِّرْ
    ʔusaḵḵir
    تُسَخِّرْ
    tusaḵḵir
    يُسَخِّرْ
    yusaḵḵir
    تُسَخِّرَا
    tusaḵḵirā
    يُسَخِّرَا
    yusaḵḵirā
    نُسَخِّرْ
    nusaḵḵir
    تُسَخِّرُوا
    tusaḵḵirū
    يُسَخِّرُوا
    yusaḵḵirū
    f تُسَخِّرِي
    tusaḵḵirī
    تُسَخِّرْ
    tusaḵḵir
    تُسَخِّرَا
    tusaḵḵirā
    تُسَخِّرْنَ
    tusaḵḵirna
    يُسَخِّرْنَ
    yusaḵḵirna
    imperative
    الْأَمْر
    m سَخِّرْ
    saḵḵir
    سَخِّرَا
    saḵḵirā
    سَخِّرُوا
    saḵḵirū
    f سَخِّرِي
    saḵḵirī
    سَخِّرْنَ
    saḵḵirna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m سُخِّرْتُ
    suḵḵirtu
    سُخِّرْتَ
    suḵḵirta
    سُخِّرَ
    suḵḵira
    سُخِّرْتُمَا
    suḵḵirtumā
    سُخِّرَا
    suḵḵirā
    سُخِّرْنَا
    suḵḵirnā
    سُخِّرْتُمْ
    suḵḵirtum
    سُخِّرُوا
    suḵḵirū
    f سُخِّرْتِ
    suḵḵirti
    سُخِّرَتْ
    suḵḵirat
    سُخِّرَتَا
    suḵḵiratā
    سُخِّرْتُنَّ
    suḵḵirtunna
    سُخِّرْنَ
    suḵḵirna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُسَخَّرُ
    ʔusaḵḵaru
    تُسَخَّرُ
    tusaḵḵaru
    يُسَخَّرُ
    yusaḵḵaru
    تُسَخَّرَانِ
    tusaḵḵarāni
    يُسَخَّرَانِ
    yusaḵḵarāni
    نُسَخَّرُ
    nusaḵḵaru
    تُسَخَّرُونَ
    tusaḵḵarūna
    يُسَخَّرُونَ
    yusaḵḵarūna
    f تُسَخَّرِينَ
    tusaḵḵarīna
    تُسَخَّرُ
    tusaḵḵaru
    تُسَخَّرَانِ
    tusaḵḵarāni
    تُسَخَّرْنَ
    tusaḵḵarna
    يُسَخَّرْنَ
    yusaḵḵarna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُسَخَّرَ
    ʔusaḵḵara
    تُسَخَّرَ
    tusaḵḵara
    يُسَخَّرَ
    yusaḵḵara
    تُسَخَّرَا
    tusaḵḵarā
    يُسَخَّرَا
    yusaḵḵarā
    نُسَخَّرَ
    nusaḵḵara
    تُسَخَّرُوا
    tusaḵḵarū
    يُسَخَّرُوا
    yusaḵḵarū
    f تُسَخَّرِي
    tusaḵḵarī
    تُسَخَّرَ
    tusaḵḵara
    تُسَخَّرَا
    tusaḵḵarā
    تُسَخَّرْنَ
    tusaḵḵarna
    يُسَخَّرْنَ
    yusaḵḵarna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُسَخَّرْ
    ʔusaḵḵar
    تُسَخَّرْ
    tusaḵḵar
    يُسَخَّرْ
    yusaḵḵar
    تُسَخَّرَا
    tusaḵḵarā
    يُسَخَّرَا
    yusaḵḵarā
    نُسَخَّرْ
    nusaḵḵar
    تُسَخَّرُوا
    tusaḵḵarū
    يُسَخَّرُوا
    yusaḵḵarū
    f تُسَخَّرِي
    tusaḵḵarī
    تُسَخَّرْ
    tusaḵḵar
    تُسَخَّرَا
    tusaḵḵarā
    تُسَخَّرْنَ
    tusaḵḵarna
    يُسَخَّرْنَ
    yusaḵḵarna

    Etymology 3

  • Pronunciation

    • IPA(key): /sa.xar/

    Noun

    سَخَر • (saḵarm

    1. verbal noun of سَخِرَ (saḵira) (form I)
    Declension
    Declension of noun سَخَر (saḵar)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal سَخَر
    saḵar
    السَّخَر
    as-saḵar
    سَخَر
    saḵar
    nominative سَخَرٌ
    saḵarun
    السَّخَرُ
    as-saḵaru
    سَخَرُ
    saḵaru
    accusative سَخَرًا
    saḵaran
    السَّخَرَ
    as-saḵara
    سَخَرَ
    saḵara
    genitive سَخَرٍ
    saḵarin
    السَّخَرِ
    as-saḵari
    سَخَرِ
    saḵari

    Etymology 4

  • Pronunciation

    • IPA(key): /saxr/, /suxr/, /su.xur/

    Noun

    سَخْر or سُخْر or سُخُر • (saḵr or suḵr or suḵurm

    1. (obsolete) verbal noun of سَخِرَ (saḵira) (form I)
    Declension
    Declension of noun سَخْر (saḵr)‎; سُخْر (suḵr)‎; سُخُر (suḵur)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal سَخْر‎; سُخْر‎; سُخُر
    saḵr‎; suḵr‎; suḵur
    السَّخْر‎; السُّخْر‎; السُّخُر
    as-saḵr‎; as-suḵr‎; as-suḵur
    سَخْر‎; سُخْر‎; سُخُر
    saḵr‎; suḵr‎; suḵur
    nominative سَخْرٌ‎; سُخْرٌ‎; سُخُرٌ
    saḵrun‎; suḵrun‎; suḵurun
    السَّخْرُ‎; السُّخْرُ‎; السُّخُرُ
    as-saḵru‎; as-suḵru‎; as-suḵuru
    سَخْرُ‎; سُخْرُ‎; سُخُرُ
    saḵru‎; suḵru‎; suḵuru
    accusative سَخْرًا‎; سُخْرًا‎; سُخُرًا
    saḵran‎; suḵran‎; suḵuran
    السَّخْرَ‎; السُّخْرَ‎; السُّخُرَ
    as-saḵra‎; as-suḵra‎; as-suḵura
    سَخْرَ‎; سُخْرَ‎; سُخُرَ
    saḵra‎; suḵra‎; suḵura
    genitive سَخْرٍ‎; سُخْرٍ‎; سُخُرٍ
    saḵrin‎; suḵrin‎; suḵurin
    السَّخْرِ‎; السُّخْرِ‎; السُّخُرِ
    as-saḵri‎; as-suḵri‎; as-suḵuri
    سَخْرِ‎; سُخْرِ‎; سُخُرِ
    saḵri‎; suḵri‎; suḵuri