امیر

See also: آمیز, أمير, and أميز

Azerbaijani

Noun

امیر

  1. Arabic spelling of əmir

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic أَمِير (ʔamīr).

Noun

امیر • (emir)

  1. commander; king; prince; chief; ruler; leader

Descendants

  • Turkish: emîr
  • Belarusian: эмір (emir)
  • Czech: emir
  • Danish: emir
  • Dutch: emir
  • Finnish: emiiri
  • German: Emir
  • Greek: εμίρης (emíris)
  • Hungarian: emír
  • Italian: emiro
  • Latvian: emīrs
  • Lithuanian: emyras
  • Middle French: emir
  • Norwegian Bokmål: emir
  • Norwegian Nynorsk: emir
  • Polish: emir
  • Portuguese: emir
  • Romanian: emir
  • Russian: эмир (emir)
  • Spanish: emir
  • Swedish: emir
  • Ukrainian: емір (emir)

Further reading

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic أَمِير (ʔamīr).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? amīr
Dari reading? amīr
Iranian reading? amir
Tajik reading? amir

Noun

امیر • (amīr / amir) (plural امیران (amīrān / amirân), or امرا (umarā / omarâ), or امیرها (amīr-hā / amir-hâ), Tajik spelling амир)

  1. commander
  2. prince
  3. emir, amir
  4. chief

Descendants

Proper noun

امیر • (amīr / amir) (Tajik spelling Амир)

  1. a male given name, Amir, from Arabic

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian امیر (amīr), from Arabic أَمِير (ʔamīr).

Pronunciation

Adjective

اَمِیر • (amīr) (Hindi spelling अमीर)

  1. rich
  2. wealthy

Noun

اَمِیر • (amīrm (Hindi spelling अमीर)

  1. nobleman
  2. emir/amir