σπόγγος

Ancient Greek

Together with Latin fungus (“mushroom, fungus”) and Old Armenian սունկն (sunkn, “tree-mushroom”) a Mediterranean–Pontic Pre-Greek substrate loanword.^[1]

σπόγγος • (spóngos) m (genitive σπόγγου, diminutive σπογγῐ́ον); second declension

Second declension of ὁ σπόγγος; τοῦ σπόγγου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σπόγγος ho spóngos	τὼ σπόγγω tṑ spóngō	οἱ σπόγγοι hoi spóngoi
Genitive	τοῦ σπόγγου toû spóngou	τοῖν σπόγγοιν toîn spóngoin	τῶν σπόγγων tôn spóngōn
Dative	τῷ σπόγγῳ tōî spóngōi	τοῖν σπόγγοιν toîn spóngoin	τοῖς σπόγγοις toîs spóngois
Accusative	τὸν σπόγγον tòn spóngon	τὼ σπόγγω tṑ spóngō	τοὺς σπόγγους toùs spóngous
Vocative	σπόγγε spónge	σπόγγω spóngō	σπόγγοι spóngoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of σπόγγος; σπόγγου (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	σπόγγος spóngos	σπόγγω spóngō	σπόγγοι spóngoi
Genitive	σπόγγου / σπογγοῖο / σπόγγοιο / σπογγόο / σπόγγοο spóngou / spongoîo / spóngoio / spongóo / spóngoo	σπόγγοιν / σπόγγοιῐν spóngoi(ĭ)n	σπόγγων spóngōn
Dative	σπόγγῳ spóngōi	σπόγγοιν / σπόγγοιῐν spóngoi(ĭ)n	σπόγγοις / σπόγγοισῐ / σπόγγοισῐν spóngois / spóngoisĭ(n)
Accusative	σπόγγον spóngon	σπόγγω spóngō	σπόγγους spóngous
Vocative	σπόγγε spónge	σπόγγω spóngō	σπόγγοι spóngoi
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

^ Martirosyan, Hrach (2010), Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, pages 586–587