ναυαγέω

Ancient Greek

Alternative forms

ναυηγέω (nauēgéō) — Ionic

Etymology

From ναυᾱγός (nauāgós) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /nau̯.aː.ɡé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /na.waˈɡe.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /na.βaˈʝe.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /na.vaˈʝe.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /na.vaˈʝe.o/

Verb

ναυᾱγέω • (nauāgéō)

to suffer shipwreck.
- 50 CE – 150 CE, Achilles Tatius, Leucippe and Cleitophon 6.9.4:
  πόσους καὶ ἄλλους ἔθρεψα νεναυαγηκότας; πόσους ἔθαψα τῆς θαλάσσης νεκρούς; εἰ ξύλον ἐκ ναυαγίας τῇ γῇ προσπεσὸν ἐλάμβανον, “τάχα” ἔλεγον “ἐπὶ ταύτης τῆς νεὼς Θέρσανδρος ἔπλει.”
  pósous kaì állous éthrepsa nenauagēkótas? pósous éthapsa tês thalássēs nekroús? ei xúlon ek nauagías tēî gēî prospesòn elámbanon, “tákha” élegon “epì taútēs tês neṑs Thérsandros éplei.”
  (please add an English translation of this quotation)
- 3rd century CE, Diogenes Laertius, Lives of the Eminent Philosophers 7.1.4:
  Καὶ τάδε μὲν τὰ βιβλία. τελευταῖον δὲ ἀπέστη καὶ τῶν προειρημένων ἤκουσεν ἕως ἐτῶν εἴκοσιν· ἵνα καί φασιν αὐτὸν εἰπεῖν, νῦν εὐπλόηκα, ὅτε νεναυάγηκα. οἱ δʼ ἐπὶ τοῦ Κράτητος τοῦτʼ αὐτὸν εἰπεῖν· ἄλλοι δὲ διατρίβοντα ἐν ταῖς Ἀθήναις ἀκοῦσαι τὴν ναυαγίαν καὶ εἰπεῖν, εὖ γε ποιεῖ ἡ τύχη προσελαύνουσα ἡμᾶς φιλοσοφίᾳ. ἔνιοι δέ, διαθέμενον Ἀθήνησι τὰ φορτία, οὕτω τραπῆναι πρὸς φιλοσοφίαν.
  Kaì táde mèn tà biblía. teleutaîon dè apéstē kaì tôn proeirēménōn ḗkousen héōs etôn eíkosin; hína kaí phasin autòn eipeîn, nûn euplóēka, hóte nenauágēka. hoi d epì toû Krátētos toût autòn eipeîn; álloi dè diatríbonta en taîs Athḗnais akoûsai tḕn nauagían kaì eipeîn, eû ge poieî hē túkhē proselaúnousa hēmâs philosophíāi. énioi dé, diathémenon Athḗnēsi tà phortía, hoútō trapênai pròs philosophían.
  (please add an English translation of this quotation)
- 55 CE – 56 CE, Paul the Apostle, Second Epistle to the Corinthians 11:25:
  τρὶς ἐραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθήμερον ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα
  trìs erabdísthēn, hápax elithásthēn, trìs enauágēsa, nukhthḗmeron en tōî buthōî pepoíēka
  Translation by KJV
  Thrice was I beaten with rods, once was I stoned, thrice I suffered shipwreck, a night and a day I have been in the deep

Inflection

Present: ναυᾱγέω, ναυᾱγέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ναυᾱγέω	ναυᾱγέεις	ναυᾱγέει	ναυᾱγέετον	ναυᾱγέετον	ναυᾱγέομεν	ναυᾱγέετε	ναυᾱγέουσῐ(ν)
	subjunctive	ναυᾱγέω	ναυᾱγέῃς	ναυᾱγέῃ	ναυᾱγέητον	ναυᾱγέητον	ναυᾱγέωμεν	ναυᾱγέητε	ναυᾱγέωσῐ(ν)
	optative	ναυᾱγέοιμῐ	ναυᾱγέοις	ναυᾱγέοι	ναυᾱγέοιτον	ναυᾱγεοίτην	ναυᾱγέοιμεν	ναυᾱγέοιτε	ναυᾱγέοιεν
	imperative		ναυᾱ́γεε	ναυᾱγεέτω	ναυᾱγέετον	ναυᾱγεέτων		ναυᾱγέετε	ναυᾱγεόντων
middle/ passive	indicative	ναυᾱγέομαι	ναυᾱγέῃ / ναυᾱγέει	ναυᾱγέεται	ναυᾱγέεσθον	ναυᾱγέεσθον	ναυᾱγεόμεθᾰ	ναυᾱγέεσθε	ναυᾱγέονται
	subjunctive	ναυᾱγέωμαι	ναυᾱγέῃ	ναυᾱγέηται	ναυᾱγέησθον	ναυᾱγέησθον	ναυᾱγεώμεθᾰ	ναυᾱγέησθε	ναυᾱγέωνται
	optative	ναυᾱγεοίμην	ναυᾱγέοιο	ναυᾱγέοιτο	ναυᾱγέοισθον	ναυᾱγεοίσθην	ναυᾱγεοίμεθᾰ	ναυᾱγέοισθε	ναυᾱγέοιντο
	imperative		ναυᾱγέου	ναυᾱγεέσθω	ναυᾱγέεσθον	ναυᾱγεέσθων		ναυᾱγέεσθε	ναυᾱγεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ναυᾱγέειν				ναυᾱγέεσθαι
participle	m	ναυᾱγέων				ναυᾱγεόμενος
	f	ναυᾱγέουσᾰ				ναυᾱγεομένη
	n	ναυᾱγέον				ναυᾱγεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ναυᾱγῶ, ναυᾱγοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ναυᾱγῶ	ναυᾱγεῖς	ναυᾱγεῖ	ναυᾱγεῖτον	ναυᾱγεῖτον	ναυᾱγοῦμεν	ναυᾱγεῖτε	ναυᾱγοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ναυᾱγῶ	ναυᾱγῇς	ναυᾱγῇ	ναυᾱγῆτον	ναυᾱγῆτον	ναυᾱγῶμεν	ναυᾱγῆτε	ναυᾱγῶσῐ(ν)
	optative	ναυᾱγοίην / ναυᾱγοῖμῐ	ναυᾱγοίης / ναυᾱγοῖς	ναυᾱγοίη / ναυᾱγοῖ	ναυᾱγοῖτον / ναυᾱγοίητον	ναυᾱγοίτην / ναυᾱγοιήτην	ναυᾱγοῖμεν / ναυᾱγοίημεν	ναυᾱγοῖτε / ναυᾱγοίητε	ναυᾱγοῖεν / ναυᾱγοίησᾰν
	imperative		ναυᾱ́γει	ναυᾱγείτω	ναυᾱγεῖτον	ναυᾱγείτων		ναυᾱγεῖτε	ναυᾱγούντων
middle/ passive	indicative	ναυᾱγοῦμαι	ναυᾱγεῖ, ναυᾱγῇ	ναυᾱγεῖται	ναυᾱγεῖσθον	ναυᾱγεῖσθον	ναυᾱγούμεθᾰ	ναυᾱγεῖσθε	ναυᾱγοῦνται
	subjunctive	ναυᾱγῶμαι	ναυᾱγῇ	ναυᾱγῆται	ναυᾱγῆσθον	ναυᾱγῆσθον	ναυᾱγώμεθᾰ	ναυᾱγῆσθε	ναυᾱγῶνται
	optative	ναυᾱγοίμην	ναυᾱγοῖο	ναυᾱγοῖτο	ναυᾱγοῖσθον	ναυᾱγοίσθην	ναυᾱγοίμεθᾰ	ναυᾱγοῖσθε	ναυᾱγοῖντο
	imperative		ναυᾱγοῦ	ναυᾱγείσθω	ναυᾱγεῖσθον	ναυᾱγείσθων		ναυᾱγεῖσθε	ναυᾱγείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ναυᾱγεῖν				ναυᾱγεῖσθαι
participle	m	ναυᾱγῶν				ναυᾱγούμενος
	f	ναυᾱγοῦσᾰ				ναυᾱγουμένη
	n	ναυᾱγοῦν				ναυᾱγούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐναυᾱ́γεον, ἐναυᾱγεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐναυᾱ́γεον	ἐναυᾱ́γεες	ἐναυᾱ́γεε(ν)	ἐναυᾱγέετον	ἐναυᾱγεέτην	ἐναυᾱγέομεν	ἐναυᾱγέετε	ἐναυᾱ́γεον
middle/ passive	indicative	ἐναυᾱγεόμην	ἐναυᾱγέου	ἐναυᾱγέετο	ἐναυᾱγέεσθον	ἐναυᾱγεέσθην	ἐναυᾱγεόμεθᾰ	ἐναυᾱγέεσθε	ἐναυᾱγέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐναυᾱ́γουν, ἐναυᾱγούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐναυᾱ́γουν	ἐναυᾱ́γεις	ἐναυᾱ́γει	ἐναυᾱγεῖτον	ἐναυᾱγείτην	ἐναυᾱγοῦμεν	ἐναυᾱγεῖτε	ἐναυᾱ́γουν
middle/ passive	indicative	ἐναυᾱγούμην	ἐναυᾱγοῦ	ἐναυᾱγεῖτο	ἐναυᾱγεῖσθον	ἐναυᾱγείσθην	ἐναυᾱγούμεθᾰ	ἐναυᾱγεῖσθε	ἐναυᾱγοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ναυᾱγήσω, ναυᾱγήσομαι, ναυᾱγηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ναυᾱγήσω	ναυᾱγήσεις	ναυᾱγήσει	ναυᾱγήσετον	ναυᾱγήσετον	ναυᾱγήσομεν	ναυᾱγήσετε	ναυᾱγήσουσῐ(ν)
active	optative	ναυᾱγήσοιμῐ	ναυᾱγήσοις	ναυᾱγήσοι	ναυᾱγήσοιτον	ναυᾱγησοίτην	ναυᾱγήσοιμεν	ναυᾱγήσοιτε	ναυᾱγήσοιεν
middle	indicative	ναυᾱγήσομαι	ναυᾱγήσῃ / ναυᾱγήσει	ναυᾱγήσεται	ναυᾱγήσεσθον	ναυᾱγήσεσθον	ναυᾱγησόμεθᾰ	ναυᾱγήσεσθε	ναυᾱγήσονται
middle	optative	ναυᾱγησοίμην	ναυᾱγήσοιο	ναυᾱγήσοιτο	ναυᾱγήσοισθον	ναυᾱγησοίσθην	ναυᾱγησοίμεθᾰ	ναυᾱγήσοισθε	ναυᾱγήσοιντο
passive	indicative	ναυᾱγηθήσομαι	ναυᾱγηθήσῃ	ναυᾱγηθήσεται	ναυᾱγηθήσεσθον	ναυᾱγηθήσεσθον	ναυᾱγηθησόμεθᾰ	ναυᾱγηθήσεσθε	ναυᾱγηθήσονται
passive	optative	ναυᾱγηθησοίμην	ναυᾱγηθήσοιο	ναυᾱγηθήσοιτο	ναυᾱγηθήσοισθον	ναυᾱγηθησοίσθην	ναυᾱγηθησοίμεθᾰ	ναυᾱγηθήσοισθε	ναυᾱγηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ναυᾱγήσειν			ναυᾱγήσεσθαι		ναυᾱγηθήσεσθαι
participle	m	ναυᾱγήσων			ναυᾱγησόμενος		ναυᾱγηθησόμενος
	f	ναυᾱγήσουσᾰ			ναυᾱγησομένη		ναυᾱγηθησομένη
	n	ναυᾱγῆσον			ναυᾱγησόμενον		ναυᾱγηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐναυᾱ́γησᾰ, ἐναυᾱγησᾰ́μην, ἐναυᾱγήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐναυᾱ́γησᾰ	ἐναυᾱ́γησᾰς	ἐναυᾱ́γησε(ν)	ἐναυᾱγήσᾰτον	ἐναυᾱγησᾰ́την	ἐναυᾱγήσᾰμεν	ἐναυᾱγήσᾰτε	ἐναυᾱ́γησᾰν
	subjunctive	ναυᾱγήσω	ναυᾱγήσῃς	ναυᾱγήσῃ	ναυᾱγήσητον	ναυᾱγήσητον	ναυᾱγήσωμεν	ναυᾱγήσητε	ναυᾱγήσωσῐ(ν)
	optative	ναυᾱγήσαιμῐ	ναυᾱγήσειᾰς / ναυᾱγήσαις	ναυᾱγήσειε(ν) / ναυᾱγήσαι	ναυᾱγήσαιτον	ναυᾱγησαίτην	ναυᾱγήσαιμεν	ναυᾱγήσαιτε	ναυᾱγήσειᾰν / ναυᾱγήσαιεν
	imperative		ναυᾱ́γησον	ναυᾱγησᾰ́τω	ναυᾱγήσᾰτον	ναυᾱγησᾰ́των		ναυᾱγήσᾰτε	ναυᾱγησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐναυᾱγησᾰ́μην	ἐναυᾱγήσω	ἐναυᾱγήσᾰτο	ἐναυᾱγήσᾰσθον	ἐναυᾱγησᾰ́σθην	ἐναυᾱγησᾰ́μεθᾰ	ἐναυᾱγήσᾰσθε	ἐναυᾱγήσᾰντο
	subjunctive	ναυᾱγήσωμαι	ναυᾱγήσῃ	ναυᾱγήσηται	ναυᾱγήσησθον	ναυᾱγήσησθον	ναυᾱγησώμεθᾰ	ναυᾱγήσησθε	ναυᾱγήσωνται
	optative	ναυᾱγησαίμην	ναυᾱγήσαιο	ναυᾱγήσαιτο	ναυᾱγήσαισθον	ναυᾱγησαίσθην	ναυᾱγησαίμεθᾰ	ναυᾱγήσαισθε	ναυᾱγήσαιντο
	imperative		ναυᾱ́γησαι	ναυᾱγησᾰ́σθω	ναυᾱγήσᾰσθον	ναυᾱγησᾰ́σθων		ναυᾱγήσᾰσθε	ναυᾱγησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐναυᾱγήθην	ἐναυᾱγήθης	ἐναυᾱγήθη	ἐναυᾱγήθητον	ἐναυᾱγηθήτην	ἐναυᾱγήθημεν	ἐναυᾱγήθητε	ἐναυᾱγήθησᾰν
	subjunctive	ναυᾱγηθῶ	ναυᾱγηθῇς	ναυᾱγηθῇ	ναυᾱγηθῆτον	ναυᾱγηθῆτον	ναυᾱγηθῶμεν	ναυᾱγηθῆτε	ναυᾱγηθῶσῐ(ν)
	optative	ναυᾱγηθείην	ναυᾱγηθείης	ναυᾱγηθείη	ναυᾱγηθεῖτον / ναυᾱγηθείητον	ναυᾱγηθείτην / ναυᾱγηθειήτην	ναυᾱγηθεῖμεν / ναυᾱγηθείημεν	ναυᾱγηθεῖτε / ναυᾱγηθείητε	ναυᾱγηθεῖεν / ναυᾱγηθείησᾰν
	imperative		ναυᾱγήθητῐ	ναυᾱγηθήτω	ναυᾱγήθητον	ναυᾱγηθήτων		ναυᾱγήθητε	ναυᾱγηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ναυᾱγῆσαι			ναυᾱγήσᾰσθαι		ναυᾱγηθῆναι
participle	m	ναυᾱγήσᾱς			ναυᾱγησᾰ́μενος		ναυᾱγηθείς
	f	ναυᾱγήσᾱσᾰ			ναυᾱγησᾰμένη		ναυᾱγηθεῖσᾰ
	n	ναυᾱγῆσᾰν			ναυᾱγησᾰ́μενον		ναυᾱγηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: νεναυᾱ́γηκᾰ, νεναυᾱ́γημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νεναυᾱ́γηκᾰ	νεναυᾱ́γηκᾰς	νεναυᾱ́γηκε(ν)	νεναυᾱγήκᾰτον	νεναυᾱγήκᾰτον	νεναυᾱγήκᾰμεν	νεναυᾱγήκᾰτε	νεναυᾱγήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	νεναυᾱγήκω	νεναυᾱγήκῃς	νεναυᾱγήκῃ	νεναυᾱγήκητον	νεναυᾱγήκητον	νεναυᾱγήκωμεν	νεναυᾱγήκητε	νεναυᾱγήκωσῐ(ν)
	optative	νεναυᾱγήκοιμῐ / νεναυᾱγηκοίην	νεναυᾱγήκοις / νεναυᾱγηκοίης	νεναυᾱγήκοι / νεναυᾱγηκοίη	νεναυᾱγήκοιτον	νεναυᾱγηκοίτην	νεναυᾱγήκοιμεν	νεναυᾱγήκοιτε	νεναυᾱγήκοιεν
	imperative		νεναυᾱ́γηκε	νεναυᾱγηκέτω	νεναυᾱγήκετον	νεναυᾱγηκέτων		νεναυᾱγήκετε	νεναυᾱγηκόντων
middle/ passive	indicative	νεναυᾱ́γημαι	νεναυᾱ́γησαι	νεναυᾱ́γηται	νεναυᾱ́γησθον	νεναυᾱ́γησθον	νεναυᾱγήμεθᾰ	νεναυᾱ́γησθε	νεναυᾱ́γηνται
	subjunctive	νεναυᾱγημένος ὦ	νεναυᾱγημένος ᾖς	νεναυᾱγημένος ᾖ	νεναυᾱγημένω ἦτον	νεναυᾱγημένω ἦτον	νεναυᾱγημένοι ὦμεν	νεναυᾱγημένοι ἦτε	νεναυᾱγημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	νεναυᾱγημένος εἴην	νεναυᾱγημένος εἴης	νεναυᾱγημένος εἴη	νεναυᾱγημένω εἴητον / εἶτον	νεναυᾱγημένω εἰήτην / εἴτην	νεναυᾱγημένοι εἴημεν / εἶμεν	νεναυᾱγημένοι εἴητε / εἶτε	νεναυᾱγημένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		νεναυᾱ́γησο	νεναυᾱγήσθω	νεναυᾱ́γησθον	νεναυᾱγήσθων		νεναυᾱ́γησθε	νεναυᾱγήσθων
		active				middle/passive
infinitive		νεναυᾱγηκέναι				νεναυᾱγῆσθαι
participle	m	νεναυᾱγηκώς				νεναυᾱγημένος
	f	νεναυᾱγηκυῖᾰ				νεναυᾱγημένη
	n	νεναυᾱγηκός				νεναυᾱγημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐνεναυᾱγήκειν / ἐνεναυᾱγήκη, ἐνεναυᾱγήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνεναυᾱγήκειν / ἐνεναυᾱγήκη	ἐνεναυᾱγήκεις / ἐνεναυᾱγήκης	ἐνεναυᾱγήκει(ν)	ἐνεναυᾱγήκετον	ἐνεναυᾱγηκέτην	ἐνεναυᾱγήκεμεν	ἐνεναυᾱγήκετε	ἐνεναυᾱγήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐνεναυᾱγήμην	ἐνεναυᾱ́γησο	ἐνεναυᾱ́γητο	ἐνεναυᾱ́γησθον	ἐνεναυᾱγήσθην	ἐνεναυᾱγήμεθᾰ	ἐνεναυᾱ́γησθε	ἐνεναυᾱ́γηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.