καταπλάσματος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.pláz.ma.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.taˈplaz.ma.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.taˈplaz.ma.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.taˈplaz.ma.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.taˈplaz.ma.tos/

Noun

κᾰταπλάσμᾰτος • (kătaplásmătos)

genitive singular of κατάπλασμα (katáplasma)

Greek

Noun

καταπλάσματος • (kataplásmatos) n

genitive singular of κατάπλασμα (katáplasma)