διῃτημένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.ɛːi̯.tɛː.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.e̝.te̝ˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.i.tiˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.i.tiˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.i.tiˈme.nos/

Participle

δῐῃτημένος • (dĭēitēménos) m (feminine δῐῃτημένη, neuter δῐῃτημένον); first/second declension

perfect mediopassive participle of δῐαιτᾰ́ω (dĭaitắō)

Declension

First and second declension of δῐῃτημένος; δῐῃτημένη; δῐῃτημένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δῐῃτημένος dĭēitēménos	δῐῃτημένη dĭēitēménē	δῐῃτημένον dĭēitēménon	δῐῃτημένω dĭēitēménō	δῐῃτημένᾱ dĭēitēménā	δῐῃτημένω dĭēitēménō	δῐῃτημένοι dĭēitēménoi	δῐῃτημέναι dĭēitēménai	δῐῃτημένᾰ dĭēitēménă
Genitive	δῐῃτημένου dĭēitēménou	δῐῃτημένης dĭēitēménēs	δῐῃτημένου dĭēitēménou	δῐῃτημένοιν dĭēitēménoin	δῐῃτημέναιν dĭēitēménain	δῐῃτημένοιν dĭēitēménoin	δῐῃτημένων dĭēitēménōn	δῐῃτημένων dĭēitēménōn	δῐῃτημένων dĭēitēménōn
Dative	δῐῃτημένῳ dĭēitēménōi	δῐῃτημένῃ dĭēitēménēi	δῐῃτημένῳ dĭēitēménōi	δῐῃτημένοιν dĭēitēménoin	δῐῃτημέναιν dĭēitēménain	δῐῃτημένοιν dĭēitēménoin	δῐῃτημένοις dĭēitēménois	δῐῃτημέναις dĭēitēménais	δῐῃτημένοις dĭēitēménois
Accusative	δῐῃτημένον dĭēitēménon	δῐῃτημένην dĭēitēménēn	δῐῃτημένον dĭēitēménon	δῐῃτημένω dĭēitēménō	δῐῃτημένᾱ dĭēitēménā	δῐῃτημένω dĭēitēménō	δῐῃτημένους dĭēitēménous	δῐῃτημένᾱς dĭēitēménās	δῐῃτημένᾰ dĭēitēménă
Vocative	δῐῃτημένε dĭēitēméne	δῐῃτημένη dĭēitēménē	δῐῃτημένον dĭēitēménon	δῐῃτημένω dĭēitēménō	δῐῃτημένᾱ dĭēitēménā	δῐῃτημένω dĭēitēménō	δῐῃτημένοι dĭēitēménoi	δῐῃτημέναι dĭēitēménai	δῐῃτημένᾰ dĭēitēménă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δῐῃτημένως dĭēitēménōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.