διαιτώμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.ai̯.tɔ̌ː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.ɛˈto.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.ɛˈto.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.eˈto.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.eˈto.me.nos/

Participle

δῐαιτώμενος • (dĭaitṓmenos) m (feminine δῐαιτωμένη, neuter δῐαιτώμενον); first/second declension

contracted present mediopassive participle of δῐαιτᾰ́ω (dĭaitắō)

Declension

First and second declension of δῐαιτώμενος; δῐαιτωμένη; δῐαιτώμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δῐαιτώμενος dĭaitṓmenos	δῐαιτωμένη dĭaitōménē	δῐαιτώμενον dĭaitṓmenon	δῐαιτωμένω dĭaitōménō	δῐαιτωμένᾱ dĭaitōménā	δῐαιτωμένω dĭaitōménō	δῐαιτώμενοι dĭaitṓmenoi	δῐαιτώμεναι dĭaitṓmenai	δῐαιτώμενᾰ dĭaitṓmenă
Genitive	δῐαιτωμένου dĭaitōménou	δῐαιτωμένης dĭaitōménēs	δῐαιτωμένου dĭaitōménou	δῐαιτωμένοιν dĭaitōménoin	δῐαιτωμέναιν dĭaitōménain	δῐαιτωμένοιν dĭaitōménoin	δῐαιτωμένων dĭaitōménōn	δῐαιτωμένων dĭaitōménōn	δῐαιτωμένων dĭaitōménōn
Dative	δῐαιτωμένῳ dĭaitōménōi	δῐαιτωμένῃ dĭaitōménēi	δῐαιτωμένῳ dĭaitōménōi	δῐαιτωμένοιν dĭaitōménoin	δῐαιτωμέναιν dĭaitōménain	δῐαιτωμένοιν dĭaitōménoin	δῐαιτωμένοις dĭaitōménois	δῐαιτωμέναις dĭaitōménais	δῐαιτωμένοις dĭaitōménois
Accusative	δῐαιτώμενον dĭaitṓmenon	δῐαιτωμένην dĭaitōménēn	δῐαιτώμενον dĭaitṓmenon	δῐαιτωμένω dĭaitōménō	δῐαιτωμένᾱ dĭaitōménā	δῐαιτωμένω dĭaitōménō	δῐαιτωμένους dĭaitōménous	δῐαιτωμένᾱς dĭaitōménās	δῐαιτώμενᾰ dĭaitṓmenă
Vocative	δῐαιτώμενε dĭaitṓmene	δῐαιτωμένη dĭaitōménē	δῐαιτώμενον dĭaitṓmenon	δῐαιτωμένω dĭaitōménō	δῐαιτωμένᾱ dĭaitōménā	δῐαιτωμένω dĭaitōménō	δῐαιτώμενοι dĭaitṓmenoi	δῐαιτώμεναι dĭaitṓmenai	δῐαιτώμενᾰ dĭaitṓmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δῐαιτωμένως dĭaitōménōs			δῐαιτωμενώτερος dĭaitōmenṓteros			δῐαιτωμενώτᾰτος dĭaitōmenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.