δέχομαι

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

  • From Proto-Indo-European *deḱ- (“to take, accept”).[1]

    Pronunciation

     

    Verb

    δέχομαι • (dékhomai) (Attic)

    1. to accept, receive

    Inflection

       Present: δέχομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative δέχομαι δέχῃ / δέχει δέχεται δέχεσθον δέχεσθον δεχόμεθᾰ δέχεσθε δέχονται
    subjunctive δέχωμαι δέχῃ δέχηται δέχησθον δέχησθον δεχώμεθᾰ δέχησθε δέχωνται
    optative δεχοίμην δέχοιο δέχοιτο δέχοισθον δεχοίσθην δεχοίμεθᾰ δέχοισθε δέχοιντο
    imperative   δέχου δεχέσθω δέχεσθον δεχέσθων   δέχεσθε δεχέσθων
    middle/passive
    infinitive δέχεσθαι
    participle m δεχόμενος
    f δεχομένη
    n δεχόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Imperfect: ἐδεχόμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative ἐδεχόμην ἐδέχου ἐδέχετο ἐδέχεσθον ἐδεχέσθην ἐδεχόμεθᾰ ἐδέχεσθε ἐδέχοντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: δέξομαι, δεχθήσομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle indicative δέξομαι δέξῃ / δέξει δέξεται δέξεσθον δέξεσθον δεξόμεθᾰ δέξεσθε δέξονται
    optative δεξοίμην δέξοιο δέξοιτο δέξοισθον δεξοίσθην δεξοίμεθᾰ δέξοισθε δέξοιντο
    passive indicative δεχθήσομαι δεχθήσῃ δεχθήσεται δεχθήσεσθον δεχθήσεσθον δεχθησόμεθᾰ δεχθήσεσθε δεχθήσονται
    optative δεχθησοίμην δεχθήσοιο δεχθήσοιτο δεχθήσοισθον δεχθησοίσθην δεχθησοίμεθᾰ δεχθήσοισθε δεχθήσοιντο
    middle passive
    infinitive δέξεσθαι δεχθήσεσθαι
    participle m δεξόμενος δεχθησόμενος
    f δεξομένη δεχθησομένη
    n δεξόμενον δεχθησόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: δεξέομαι (Uncontracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle indicative δεξέομαι δεξέῃ / δεξέει δεξέεται δεξέεσθον δεξέεσθον δεξεόμεθᾰ δεξέεσθε δεξέονται
    optative δεξεοίμην δεξέοιο δεξέοιτο δεξέοισθον δεξεοίσθην δεξεοίμεθᾰ δεξέοισθε δεξέοιντο
    middle
    infinitive δεξέεσθαι
    participle m δεξεόμενος
    f δεξεομένη
    n δεξεόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: δεξοῦμαι (Contracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle indicative δεξοῦμαι δεξῇ δεξεῖται δεξεῖσθον δεξεῖσθον δεξούμεθᾰ δεξεῖσθε δεξοῦνται
    optative δεξοίμην δεξοῖο δεξοῖτο δεξοῖσθον δεξοίσθην δεξοίμεθᾰ δεξοῖσθε δεξοῖντο
    middle
    infinitive δεξεῖσθαι
    participle m δεξούμενος
    f δεξουμένη
    n δεξούμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Aorist: ἐδεξᾰ́μην, ἐδέχθην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle indicative ἐδεξᾰ́μην ἐδέξω ἐδέξᾰτο ἐδέξᾰσθον ἐδεξᾰ́σθην ἐδεξᾰ́μεθᾰ ἐδέξᾰσθε ἐδέξᾰντο
    subjunctive δέξωμαι δέξῃ δέξηται δέξησθον δέξησθον δεξώμεθᾰ δέξησθε δέξωνται
    optative δεξαίμην δέξαιο δέξαιτο δέξαισθον δεξαίσθην δεξαίμεθᾰ δέξαισθε δέξαιντο
    imperative   δέξαι δεξᾰ́σθω δέξᾰσθον δεξᾰ́σθων   δέξᾰσθε δεξᾰ́σθων
    passive indicative ἐδέχθην ἐδέχθης ἐδέχθη ἐδέχθητον ἐδεχθήτην ἐδέχθημεν ἐδέχθητε ἐδέχθησᾰν
    subjunctive δεχθῶ δεχθῇς δεχθῇ δεχθῆτον δεχθῆτον δεχθῶμεν δεχθῆτε δεχθῶσῐ(ν)
    optative δεχθείην δεχθείης δεχθείη δεχθεῖτον / δεχθείητον δεχθείτην / δεχθειήτην δεχθεῖμεν / δεχθείημεν δεχθεῖτε / δεχθείητε δεχθεῖεν / δεχθείησᾰν
    imperative   δέχθητῐ δεχθήτω δέχθητον δεχθήτων   δέχθητε δεχθέντων
    middle passive
    infinitive δέξᾰσθαι δεχθῆναι
    participle m δεξᾰ́μενος δεχθείς
    f δεξᾰμένη δεχθεῖσᾰ
    n δεξᾰ́μενον δεχθέν
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Perfect: δέδεγμαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative δέδεγμαι δέδεξαι δέδεκται δέδεχθον δέδεχθον δεδέγμεθᾰ δέδεχθε δεδέχᾰται
    subjunctive δεδεγμένος ὦ δεδεγμένος ᾖς δεδεγμένος ᾖ δεδεγμένω ἦτον δεδεγμένω ἦτον δεδεγμένοι ὦμεν δεδεγμένοι ἦτε δεδεγμένοι ὦσῐ(ν)
    optative δεδεγμένος εἴην δεδεγμένος εἴης δεδεγμένος εἴη δεδεγμένω εἴητον / εἶτον δεδεγμένω εἰήτην / εἴτην δεδεγμένοι εἴημεν / εἶμεν δεδεγμένοι εἴητε / εἶτε δεδεγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
    imperative   δέδεξο δεδέχθω δέδεχθον δεδέχθων   δέδεχθε δεδέχθων
    middle/passive
    infinitive δεδέχθαι
    participle m δεδεγμένος
    f δεδεγμένη
    n δεδεγμένον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Pluperfect: ἐδεδέγμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative ἐδεδέγμην ἐδέδεξο ἐδέδεκτο ἐδέδεχθον ἐδεδέχθην ἐδεδέγμεθᾰ ἐδέδεχθε ἐδεδέχᾰτο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

    Derived terms

    Descendants

    • Greek: δέχομαι (déchomai)

    References

    1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010), “δέχομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 320-1

    Further reading

    Greek

    Etymology

    Inherited from Ancient Greek δέχομαι (dékhomai).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈðe.xo.me/
    • Hyphenation: δέ‧χο‧μαι

    Verb

    δέχομαι • (déchomai) deponent (past δέχτηκα/δέχθηκα)

    1. to accept, receive
      δέχομαι συγχαρητήρια ― déchomai syncharitíria ― I receive congratulations (praisings)
      δέχομαι μια σφαίρα ― déchomai mia sfaíra ― I receive a bullet (I am shot)
      Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα.
      Déchtika éna tilefónima.
      I received a phone call.
      Δέχεσαι τον Γιάννη για σύζυγό σου; — Δέχομαι.
      Déchesai ton Giánni gia sýzygó sou? — Déchomai.
      Do you accept John as your husband? — I do (accept).

    Conjugation

    δέχομαι   (deponent: passive forms only)
    Passive voice ➤
    Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
    Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
    1 sg δέχομαι δεχτώ, δεχθώ
    2 sg δέχεσαι δεχτείς, δεχθείς
    3 sg δέχεται δεχτεί, δεχθεί
    1 pl δεχόμαστε δεχτούμε, δεχθούμε
    2 pl δέχεστε, {δέχεσθε}, δεχόσαστε δεχτείτε, δεχθείτε
    3 pl δέχονται δεχτούν(ε), δεχθούν(ε)
    Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
    1 sg δεχόμουν(α) δέχτηκα, δέχθηκα
    2 sg δεχόσουν(α) δέχτηκες, δέχθηκες
    3 sg δεχόταν(ε) δέχτηκε, δέχθηκε
    1 pl δεχόμασταν, (‑όμαστε) δεχτήκαμε, δεχθήκαμε
    2 pl δεχόσασταν, (‑όσαστε) δεχτήκατε, δεχθήκατε
    3 pl δέχονταν, (δεχόντουσαν) δέχτηκαν, δεχτήκαν(ε),
    δέχθηκαν, δεχθήκαν(ε)
    Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
    1 sg θα δέχομαι ➤ θα δεχτώ / δεχθώ ➤
    2,3 sg, 1,2,3 pl θα δέχεσαι, … θα δεχτείς / δεχθείς, …
    Perfect aspect ➤
    Present perfect ➤   έχω, έχεις, … δεχτεί / δεχθεί
    Past perfect ➤   είχα, είχες, … δεχτεί / δεχθεί
    Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … δεχτεί / δεχθεί
    Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
    Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
    2 sg — δέξου
    2 pl δέχεστε, {δέχεσθε} δεχτείτε, δεχθείτε
    Other forms Passive voice
    Present participle ➤   δεχόμενος, ‑η, ‑ο ➤
    Perfect participle ➤   {-δεδεγμένος, ‑η, ‑o}1 ➤
    Nonfinite form ➤   δεχτεί, δεχθεί
    Notes  
     
    Appendix:Greek verbs     		 1. Only in compound παραδεδεγμένος (paradedegménos, “acknowledged”)
     • Passive forms with -χθ- are more formal.
     • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
     • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
     • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
    Compound verbs -and see their derivatives-
    • αναδέχομαι (anadéchomai, “to undertake, to become a godfather or sponsor”)
    • απεκδέχομαι (apekdéchomai, “to hope for, to expect”)
    • αποδέχομαι (apodéchomai, “to accept, to agree”)
    • διαδέχομαι (diadéchomai, “to succeed”)
    • ενδέχεται (endéchetai, “it's possible, it may”) (impersonal, 3rd person)
    • επιδέχομαι (epidéchomai, “to admit, to allow”)
    • καλοδέχομαι (kalodéchomai, “to welcome”) (a modern compound)
    • καταδέχομαι (katadéchomai, “to deign, to condescend”)
    • παραδέχομαι (paradéchomai, “to concede, to acknowledge”)
    • υποδέχομαι (ypodéchomai, “to welcome, to host, to receive”)
    Related words -and see their derivatives-
    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.