βίρρος
Ancient Greek
Etymology
Borrowed from Latin birrus, from Gaulish *birros, from Proto-Celtic *birros (“short”).
Pronunciation
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈβir.ros/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈvir.ros/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈvi.ros/
Noun
βίρρος • (bírrhos) m (genitive βίρρου); second declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ βῐ́ρρος ho bĭ́rros |
τὼ βῐ́ρρω tṑ bĭ́rrō |
οἱ βῐ́ρροι hoi bĭ́rroi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ βῐ́ρρου toû bĭ́rrou |
τοῖν βῐ́ρροιν toîn bĭ́rroin |
τῶν βῐ́ρρων tôn bĭ́rrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ βῐ́ρρῳ tōî bĭ́rrōi |
τοῖν βῐ́ρροιν toîn bĭ́rroin |
τοῖς βῐ́ρροις toîs bĭ́rrois | ||||||||||
| Accusative | τὸν βῐ́ρρον tòn bĭ́rron |
τὼ βῐ́ρρω tṑ bĭ́rrō |
τοὺς βῐ́ρρους toùs bĭ́rrous | ||||||||||
| Vocative | βῐ́ρρε bĭ́rre |
βῐ́ρρω bĭ́rrō |
βῐ́ρροι bĭ́rroi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
See also
- χλαμύς (khlamús)
Further reading
- “βίρρος”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- βίρρος in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- βίρρος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)