αυτοδιοίκηση
Greek
Noun
αυτοδιοίκηση • (aftodioíkisi) f (usually uncountable, plural αυτοδιοικήσεις)
Declension
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | αυτοδιοίκηση (aftodioíkisi) | αυτοδιοικήσεις (aftodioikíseis) | |
| genitive | αυτοδιοίκησης (aftodioíkisis) | αυτοδιοικήσεων (aftodioikíseon) | |
| accusative | αυτοδιοίκηση (aftodioíkisi) | αυτοδιοικήσεις (aftodioikíseis) | |
| vocative | αυτοδιοίκηση (aftodioíkisi) | αυτοδιοικήσεις (aftodioikíseis) | |
| Older or formal genitive singular: αυτοδιοικήσεως (aftodioikíseos) | |||
Related terms
- αυτοδιοίκητος (aftodioíkitos, “self-governing, autonomous”, adjective)
- αυτοδιοικούμαι (aftodioikoúmai, “to self-govern”)
Further reading
- “αυτοδιοίκηση”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language