Τετραφέρνης

Ancient Greek

Etymology

Borrowed from Old Persian *Ciθrafarnāh.[1][2] Doublet of Τισσαφέρνης (Tissaphérnēs) from *Ciçafarnāh.

Proper noun

Τετραφέρνης • (Tetraphérnēs) m (genitive Τετραφέρνου); first declension

  1. a male given name from Old Persian: Tetraphernes

Inflection

First declension of ὁ Τετραφέρνης; τοῦ Τετραφέρνους (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ Τετραφέρνης
ho Tetraphérnēs 		τὼ Τετραφέρνᾱ
tṑ Tetraphérnā 		οἱ Τετραφέρναι
hoi Tetraphérnai
Genitive τοῦ Τετραφέρνους / Τετραφέρνου
toû Tetraphérnous / Tetraphérnou 		τοῖν Τετραφέρναιν
toîn Tetraphérnain 		τῶν Τετραφερνῶν
tôn Tetraphernôn
Dative τῷ Τετραφέρνει / Τετραφέρνῃ
tōî Tetraphérnei / Tetraphérnēi 		τοῖν Τετραφέρναιν
toîn Tetraphérnain 		τοῖς Τετραφέρναις
toîs Tetraphérnais
Accusative τὸν Τετραφέρνην
tòn Tetraphérnēn 		τὼ Τετραφέρνᾱ
tṑ Tetraphérnā 		τοὺς Τετραφέρνᾱς
toùs Tetraphérnās
Vocative Τετραφέρνη
Tetraphérnē 		Τετραφέρνᾱ
Tetraphérnā 		Τετραφέρναι
Tetraphérnai
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • Greek: Τετραφέρνης (Tetraférnis)
  • → Latin: Tetraphernēs

References

  1. ^ Hinz, Walther (1975), “*čiθrafarnah-”, in Altiranisches Sprachgut der Nebenüberlieferungen (Göttinger Orientforschungen, Reihe III, Iranica; 3)‎[1] (in German), Wiesbaden: Otto Harrassowitz, page 74
  2. ^ Tavernier, Jan (2007), “*4.2.423. *Čiθrafarnā”, in Iranica in the Achaemenid Period (ca. 550–330 B.C.): Lexicon of Old Iranian Proper Names and Loanwords, Attested in Non-Iranian Texts, Peeters Publishers, →ISBN, page 158
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.