Μυκηναῖος

Ancient Greek

Etymology

From Μῠκῆναι (Mŭkênai, “Mycenae”) +‎ -ιος (-ios).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /my.kɛː.nâi̯.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /my.ke̝ˈnɛ.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /my.ciˈnɛ.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /my.ciˈne.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mi.ciˈne.os/

Adjective

Μῠκηναῖος • (Mŭkēnaîos) m (feminine Μῠκηναίᾱ, neuter Μῠκηναῖον); first/second declension

Mycenaean

Declension

First and second declension of Μῠκηναῖος; Μῠκηναίᾱ; Μῠκηναῖον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	Μῠκηναῖος Mŭkēnaîos	Μῠκηναίᾱ Mŭkēnaíā	Μῠκηναῖον Mŭkēnaîon	Μῠκηναίω Mŭkēnaíō	Μῠκηναίᾱ Mŭkēnaíā	Μῠκηναίω Mŭkēnaíō	Μῠκηναῖοι Mŭkēnaîoi	Μῠκηναῖαι Mŭkēnaîai	Μῠκηναῖᾰ Mŭkēnaîă
Genitive	Μῠκηναίου Mŭkēnaíou	Μῠκηναίᾱς Mŭkēnaíās	Μῠκηναίου Mŭkēnaíou	Μῠκηναίοιν Mŭkēnaíoin	Μῠκηναίαιν Mŭkēnaíain	Μῠκηναίοιν Mŭkēnaíoin	Μῠκηναίων Mŭkēnaíōn	Μῠκηναίων Mŭkēnaíōn	Μῠκηναίων Mŭkēnaíōn
Dative	Μῠκηναίῳ Mŭkēnaíōi	Μῠκηναίᾳ Mŭkēnaíāi	Μῠκηναίῳ Mŭkēnaíōi	Μῠκηναίοιν Mŭkēnaíoin	Μῠκηναίαιν Mŭkēnaíain	Μῠκηναίοιν Mŭkēnaíoin	Μῠκηναίοις Mŭkēnaíois	Μῠκηναίαις Mŭkēnaíais	Μῠκηναίοις Mŭkēnaíois
Accusative	Μῠκηναῖον Mŭkēnaîon	Μῠκηναίᾱν Mŭkēnaíān	Μῠκηναῖον Mŭkēnaîon	Μῠκηναίω Mŭkēnaíō	Μῠκηναίᾱ Mŭkēnaíā	Μῠκηναίω Mŭkēnaíō	Μῠκηναίους Mŭkēnaíous	Μῠκηναίᾱς Mŭkēnaíās	Μῠκηναῖᾰ Mŭkēnaîă
Vocative	Μῠκηναῖε Mŭkēnaîe	Μῠκηναίᾱ Mŭkēnaíā	Μῠκηναῖον Mŭkēnaîon	Μῠκηναίω Mŭkēnaíō	Μῠκηναίᾱ Mŭkēnaíā	Μῠκηναίω Mŭkēnaíō	Μῠκηναῖοι Mŭkēnaîoi	Μῠκηναῖαι Mŭkēnaîai	Μῠκηναῖᾰ Mŭkēnaîă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	Μῠκηναίως Mŭkēnaíōs			Μῠκηναιότερος Mŭkēnaióteros			Μῠκηναιότᾰτος Mŭkēnaiótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

Μῠκηναῖος • (Mŭkēnaîos) m (genitive Μῠκηναίοῦ); second declension

Mycenaean

Declension

Second declension of ὁ Μῠκηναῖος; τοῦ Μῠκηναίου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Μῠκηναῖος ho Mŭkēnaîos	τὼ Μῠκηναίω tṑ Mŭkēnaíō	οἱ Μῠκηναῖοι hoi Mŭkēnaîoi
Genitive	τοῦ Μῠκηναίου toû Mŭkēnaíou	τοῖν Μῠκηναίοιν toîn Mŭkēnaíoin	τῶν Μῠκηναίων tôn Mŭkēnaíōn
Dative	τῷ Μῠκηναίῳ tōî Mŭkēnaíōi	τοῖν Μῠκηναίοιν toîn Mŭkēnaíoin	τοῖς Μῠκηναίοις toîs Mŭkēnaíois
Accusative	τὸν Μῠκηναῖον tòn Mŭkēnaîon	τὼ Μῠκηναίω tṑ Mŭkēnaíō	τοὺς Μῠκηναίους toùs Mŭkēnaíous
Vocative	Μῠκηναῖε Mŭkēnaîe	Μῠκηναίω Mŭkēnaíō	Μῠκηναῖοι Mŭkēnaîoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ Latin: Mycēnaeus
- Italian: miceneo