łączyć

Inherited from Proto-Slavic *lǭčìti. First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɫɑ̃t͡ʃʲʲit͡ɕʲ/, /ɫæ̃t͡ʃʲʲit͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɫɑ̃t͡ʃʲʲit͡ɕʲ/, /ɫæ̃t͡ʃʲʲit͡ɕʲ/

łączyć impf

1. (attested in Lesser Poland) to disconnect, to detach, to separate
   • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎^[1], Krakow, page gl. 78 b:

     Prima est yeniale peccatum, que priuat, gensecz løcy, et separat hominem celesti regno

     [Prima est yeniale peccatum, que priuat, jenżeć lączy, et separat hominem celesti regno]

   • 1874-1891 [c. 1440], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume XXV, page 220:

     Nye løcz nasz grzesznych oth szyebye, ale nasz przyløczy k sobye

     [Nie łącz nas grzesznych od siebie, ale nas przyłączy k sobie]

   • 1874-1891 [XV med.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[5], [6], [7]}, volume XXIV, Częstochowa, page 349:

     Lączy disiungit

     [Łączy disiungit]

   • 1930 [c. 1455], “I Esdr”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[8], 6, 21:

     Gedly sinowye israhelsci... y wszitci, ktorzi syø løczily ot pokalenya narodow zemskich k nym

     [Jedli synowie izrahelscy... i wszytcy, ktorzy się łączyli ot pokalenia narodow ziemskich k nim]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[9], page 526:

     O stvorzyczyelyv nyeba y zyemye..., czemv tva myloscz dala mye ten ovocz, gdysz y lączysz ode mnye czyąsko?

     [O Stworzycielu nieba i ziemie..., czemu twa miłość dała mie ten owoc, gdyż ji łączysz ode mnie ciężko?]

• Polish: łączyć
• Silesian: łōnczyć

• Boryś, Wiesław (2005), “łączyć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017), “łączyć”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000), “łączyć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• S. Urbańczyk, editor (1963), “łączyć”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 4, Wrocław, Warsaw, Kraków: Polish Academy of Sciences, page 106
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “łączyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• łęczyć, łuczyć się (Middle Polish)
• łącýć się (Podhale)

Inherited from Old Polish łączyć (“to separate”) with the current meaning developing secondarily from prefixed derivatives.

• Audio 1; “łączyć”:

  (file)

• Audio 2; “łączyć się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: łą‧czyć

łączyć impf (perfective połączyć)

1. (transitive) to join, to merge, to combine (to create a whole from elements that were previously separate) [with z (+ instrumental) ‘with what’; or with instrumental ‘with/by means of what’]

   Synonyms: oddzielać, rozdzielać

2. (transitive, of e.g. a road) to connect, to link (to allow to walk or drive between two points) [with z (+ instrumental) ‘with what’]
3. (transitive, imperfective only) to connect, to link (to cause two or more people or things to be perceived as similar) [with z (+ instrumental) ‘with what’]
4. (transitive) to connect, to link (to treat certain people, phenomena, objects, or events as related to each other) [with z (+ instrumental) ‘with whom/what’]
5. (transitive) to combine, to merge (to have simultaneously two or more characteristics) [with z (+ instrumental) ‘with what’]
6. (transitive, literary) to unite, to bring together, to link, to connect (to cause people to start thinking of themselves as members of a community with the same views and goals)

   Synonym: jednoczyć

7. (transitive) to link, to connect (to be the basis of a close relationship between people) [with z (+ instrumental) ‘with whom’]
8. (transitive) to connect (to enable telephone conversations or the transmission of information via electrical wires or radio) [with z (+ instrumental) ‘with what’]
9. (transitive, imperfective only) to bring together (to allow animals to mate) [with z (+ instrumental) ‘with what animal’]
10. (transitive, imperfective only) to add, to send (to add something in a statement ending a letter)
11. (intransitive, obsolete, military) synonym of szlusować
12. (transitive, Middle Polish) to separate; to dissociate; to distinguish

    Near-synonyms: oddzielać, odróżniać, rozłączać

    1. (transitive, Middle Polish, figuratively) synonym of pozbawiać
13. (reflexive with się) to join, to merge, to combine (to constitute a whole having previously been separate elements) [with z (+ instrumental) ‘with what’; or with w (+ accusative) ‘into what’]

    Synonym: złączać się

14. (reflexive with się, of roads) to join, to merge (to touch each other in space) [with z (+ instrumental) ‘with what’]
15. (reflexive with się, imperfective only) to connect, to link (to be interconnected by various dependencies) [with z (+ instrumental) ‘with what’]

    Synonym: wiązać się

16. (reflexive with się) to connect (to establish for oneself communication using devices intended for this purpose) [with z (+ instrumental) ‘with whom/what’]
17. (reflexive with się, chemistry, of atoms) to combine (to create chemical compounds) [with z (+ instrumental) ‘with whom/what’]
18. (reflexive with się) to come together, to unite (to create relationships based on affection or reproductive instinct) [with z (+ instrumental) ‘with whom/what’; or with w (+ accusative) ‘into what’]
19. (reflexive with się) to connect (to to show sympathy for someone's painful experiences) [with w (+ locative) ‘in what’; or with z (+ instrumental) ‘with whom’]
20. (reflexive with się, obsolete) synonym of dołączać się
21. (reflexive with się, Middle Polish, sometimes religion) to separate, to depart, to disconnect

    Near-synonyms: oddzielać się, odstępować, rozłączać się

    1. (reflexive with się, Middle Polish, figuratively) to separate; to divorce

       Synonyms: rozłączać się, rozwodzić się

• łączyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• łączyć się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• łączyć in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “łączyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “łączyć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Renata Bronikowska (02.11.2018), “ŁĄCZYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• “ŁĄCZYĆ SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 13.12.2018
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “łączyć”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861), “łączyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “łączyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 804
• Jan Karłowicz (1903), “łączyć”, in Hieronim Łopaciński, Wacław Taczanowski, editors, Słownik gwar polskich [Dictionary of Polish dialects] (in Polish), volume 3: L do O, Kraków: Akademia Umiejętności, page 70
• łączyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• łączyć się in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego