Takeshi Kitano

Takeshi Kitano (北野 武, Kitano Takeshi, lahir 18 Januari 1947), juga dikenali sebagai Beat Takeshi (ビートたけし, Bīto Takeshi) di Jepun, ialah seorang pelawak, pelakon dan pembuat filem Jepun. Walaupun beliau dikenali terutamanya sebagai pelawak dan pengacara TV di negara asalnya, beliau lebih dikenali di luar negara kerana kerjanya sebagai pembuat filem dan pelakon serta hos TV.

Semasa menjadi pelajar di Universiti Meiji, dia menjadi pelawak di teater jalur France-za di Asakusa, Tokyo. Pada 1973, beliau membentuk duo komedi bernama Two Beat bersama Kiyoshi Kaneko, yang kemudiannya memakai nama Beat Kiyoshi. Kitano menggunakan nama pentas Beat Takeshi. Menunggang gelombang ledakan komedi, dia mendapat populariti dengan jenaka hitam berlidah satira dan tajam. Pada 1980-an, beliau muncul dalam rancangan TV seperti Oretachi Hyōkin-zoku yang mencatatkan penarafan penonton tertinggi sebanyak 29.1%, dan Istana Takeshi yang mencatatkan 24.7%, menjadi popular di televisyen. Beliau mendapat pengiktirafan sebagai pelakon dalam filem Merry Christmas, Mr. Lawrence (1983) arahan Nagisa Ōshima. Pada tahun 1989, beliau membuat debut pengarahannya dengan filem Violent Cop selepas Kinji Fukasaku berundur. Beliau memenangi Singa Emas di Festival Filem Venezia untuk filemnya Hana-bi (1997), menjadi pengarah Jepun ketiga menerima penghormatan ini selepas Akira Kurosawa dan Hiroshi Inagaki. Pada Oktober 2017, Kitano menyelesaikan trilogi jenayah Outrage dengan keluaran Outrage Coda. Beliau juga dikenali di peringkat antarabangsa kerana mengacarakan rancangan permainan Istana Takeshi (1986–1990) dan membintangi filem Battle Royale (2000).

Beliau telah menerima pujian kritis untuk karya sinematiknya yang unik, memenangi pelbagai anugerah dengan pengkritik filem Jepun Nagaharu Yodogawa yang pernah menggelarnya sebagai "pengganti sejati" kepada pembuat filem berpengaruh Akira Kurosawa. Kebanyakan filem Kitano adalah drama tentang samseng yakuza atau polis. Digambarkan oleh pengkritik sebagai menggunakan gaya lakonan yang sangat mematikan atau gaya kamera yang menghampiri stasis hampir, Kitano sering menggunakan masa yang lama yang nampaknya sedikit yang berlaku, atau pengeditan yang memotong serta-merta selepas sesuatu peristiwa. Banyak filemnya menyatakan pandangan dunia yang suram, tetapi juga dipenuhi dengan jenaka dan kasih sayang untuk watak mereka.