Prasna Upanishad

Prashna Upanishad (Sanskrit: प्रश्नोपनिषद्, IAST: Praśnopaniṣad) ialah sebuah teks Sanskrit kuno yang terkandung dalam Atharva Veda, dan disandarkan kepada śākhā Pippalada dalam kalangan cendekiawan Veda. Dianggap sebagai sebuah kitab suci kuno yang berwibawa, ia disenaraikan antara sepuluh Upanishad utama (Mukhya Upanishad) dan disenaraikan sebagai nombor 4 dalam kanun Muktika yang merangkumi 108 Upanishad dalam tradisi Hindu.

Prashna Upanishad mengandungi enam Prashna (soalan), dengan setiap bab membincangkan jawapan bagi satu soalan tersebut. Setiap bab diakhiri dengan frasa prasnaprativakanam, yang secara harfiah bermaksud, “maka berakhirlah jawapan kepada soalan tersebut”. Dalam beberapa manuskrip yang ditemui di India, Upanishad ini dibahagikan kepada tiga Adhyaya (bab) dengan jumlah keseluruhan enam Kandika (कण्डिका, bahagian pendek). Upanishad ini unik kerana strukturnya yang tersusun serta pandangan sosiologi mengenai proses pendidikan di India purba. Oleh kerana ia berbentuk enam soalan dan jawapan, ia dinamakan Praśnopaniṣad atau juga Ṣaṭprasnopanishad. Jumlah keseluruhan ayatnya ialah 67, semuanya dalam bentuk prosa.

This article is issued from Wikipedia. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.