Abdullah Abdul Kadir Munshi
Munsyi Abdullah Abdul Kadir عبد الله عبد بن القادر | |
|---|---|
Sehalaman dari Hikayat Abdullah edisi pertama bertulisan Jawi dari Perpustakaan Nasional Singapura, ditulis antara 1840 dan 1843 serta dicetak tahun 1849. | |
| Lahir | Abdullah bin Abdul Kadir 1796 Melaka, Melaka Belanda |
| Meninggal dunia | 1854 (berumur 57–58) Jeddah, Empayar Uthmaniyah |
| Pekerjaan | Penulis, penterjemah dan guru |
| Tempoh | Abad ke-19 |
| Genre | Bukan cereka |
| Subjek | Sejarah Tanah Melayu |
| Tandatangan | |
Abdullah Abdul Kadir Munshi atau lebih dikenali sebagai Abdullah Munshi (1796-1854) ialah seorang penulis kelahiran Melaka.
Beliau disegani sebagai antara pelopor dalam bidang persuratan bahasa Melayu secara amnya khususnya dalam penerapan kewartawanan dalam penulisan bahasa Melayu semasa lalu mengubah pendekatan penulisan dalam bahasa Melayu secara ketara; hal ini menyumbang kepada jolokan sebagai Bapa Sastera Melayu Moden. Beliau diberikan gelaran "Munshi" atas kebijaksanaannya ini, gelaran bahasa Parsi ini bermaksud "pendidik" atau "guru".
J.T. Thomson, seseorang yang telah hidup sezaman dengan Abdullah telah menggambarkan beliau: “Menurut fisiognomi, beliau adalah seorang orang Tamil daripada selatan Hindustan: badannya sedikit membongkok, kurus, bertenaga, berkulit perang, mukanya bujur, hidung tinggi dan sebelah mata menjuling ke luar sedikit. Beliau menggayakan pakaian biasa yang dipakai orang Tamil Melaka. Seluar Acheh, sarong bercorak kotak, baju cetak, kopiah empat segi dan sandal. Beliau mempunyai semangat dan kebanggaan orang Arab, ketabahan dan kehalusan orang Hindu – namun, beliau hanya orang Melayu dari segi bahasa dan simpatinya terhadap negara.
Beliau meninggal dunia di Mekah semasa dalam perjalanan mengerjakan haji pada 1854.