Mundaka Upanishad

Mundaka Upanishad (Sanskrit: मुण्डकोपनिषद्, Muṇḍakopaniṣad) ialah sebuah teks Veda Sanskrit purba yang terkandung dalam Atharva Veda.Ia tergolong dalam kategori Mukhya Upanishad (Upanishad utama), dan disenaraikan sebagai nombor 5 dalam kanun Muktika yang mengandungi 108 Upanishad dalam tradisi Hindu. Ia merupakan salah satu daripada Upanishad yang paling banyak diterjemahkan.

Teks ini disusun dalam bentuk dialog antara resi Saunaka dan resi Angiras. Ia ditulis dalam gaya puitis berbentuk mantra, merangkumi 64 ayat, namun mantra-mantra ini bukan untuk upacara ritual, sebaliknya digunakan untuk pengajaran dan meditasi rohani.

Mundaka Upanishad terdiri daripada tiga Mundakam (bahagian), dan setiap bahagian mengandungi dua khanda (seksyen).

  • Mundakam pertama, menurut Roer, mentakrifkan ilmu sebagai "Ilmu Tinggi" dan "Ilmu Rendah", lalu menyatakan bahawa upacara korban dan derma kebajikan adalah sia-sia, dan tidak membawa pengurangan penderitaan sama ada di dunia ini mahupun dunia seterusnya. Hanya pengetahuan rohani yang mampu membebaskan.
  • Mundakam kedua menghuraikan sifat Brahman, Diri (Atman), hubungan antara dunia empirik dan Brahman, serta jalan untuk mengenal Brahman.
  • Mundakam ketiga mengembangkan idea-idea dalam bahagian sebelumnya, dan menegaskan bahawa mengenali Brahman membawa kepada kebebasan mutlak, ketiadaan ketakutan, kemerdekaan sejati, kecukupan diri, dan kebahagiaan murni.

Sesetengah sarjana berpendapat bahawa terdapat petikan dalam Mundaka Upanishad yang mengandungi unsur pantheisme (ajaran bahawa segala-galanya adalah Tuhan).

Dalam beberapa kesusasteraan dan ulasan India yang klasik, Mundaka Upanishad dimasukkan dalam kumpulan Upanishad yang disusun dalam bentuk syair dan dikenali secara kolektif sebagai "Mantra Upanishad" atau "Mantropanishad".

This article is issued from Wikipedia. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.