Gangguan tekanan pasca trauma

Gangguan tekanan pasca trauma ( GTPT ) adalah gangguan mental dan tingkah laku yang berpunca daripada situasi traumatik, seperti serangan seksual, peperangan, kemalangan lalu lintas, penderaan kanak-kanak, keganasan rumah tangga atau apa-apa ancaman lain terhadap kehidupan atau kesejahteraan seseIndividu . Antara gejala yang sering dilihat adalah fikiran yang terganggu, perasaan atau mimpi yang berkaitan dengan situasi traumatik tersebut, tekanan mental atau fizikal kepada isyarat yang berkaitan dengan trauma, percubaan untuk mengelakkan situasi yang berkaitan dengan trauma, perubahan dalam cara seseIndividu berfikir dan perasaan, dan peningkatan dalam respons lari atau lawan . Gejala-gejala ini boleh bermula seawal sebulan selepas kejadian. Kanak-kanak kecil kurang berkeberkemungkinanan menunjukkan perubahan, tetapi sebaliknya berkemungkinan meluahkan tekanan mereka melalui bermain . SeseIndividu yang mempunyai GTPT mempunyai risiko lebih tinggi untuk membunuh diri dan mencederakan diri dengan sengaja .

Pencegahan awal boleh dijalankan apabila kaunseling disasarkan kepada mereka yang mempunyai simptom awal, tetapi kesanya tidak sama terhadap setiap individu. Rawatan utama untuk penghidap GTPT ialah kaunseling (psikoterapi) dan ubat-ubatan . Antidepresan jenis SSRI atau SNRI ialah ubatan yang lazim untuk GTPT dan memberi kesan sederhana untuk kira-kira separuh daripada pesakit yang mengambilnya. Faedah daripada ubat adalah kurang daripada yang dilihat dengan kaunseling. Tidak diketahui sama ada menggunakan ubat-ubatan dan kaunseling bersama mempunyai faedah yang lebih besar daripada kedua-dua kaedah secara berasingan . Ubat-ubatan, selain daripada beberapa SSRI atau SNRI, tidak mempunyai bukti yang mencukupi untuk menyokong penggunaannya dan, dalam kes benzodiazepin, berkemungkinan memburukkan lagi .

Di Amerika Syarikat, kira-kira 3.5% Individu dewasa mempunyai GTPT , dan 9% diseluruh dunia mengalami GTPT pada satu ketika dalam hidup mereka. Di kebanyakan negara lain di dunia, kadar pada tahun tertentu adalah antara 0.5% dan 1%. Kadar yang lebih tinggi di Amerika Syarikat ekoran sifat mereka yang gemar melibatkan diri dalam konflik bersenjata . Ia lebih biasa pada wanita berbanding lelaki.

Gejala gangguan mental yang berkaitan dengan trauma telah didokumenkan sejak sekurang-kurangnya zaman Individu Yunani purba . Beberapa contoh bukti penyakit selepas trauma telah dipertikaikan wujud dari abad ketujuh belas dan kelapan belas, seperti diari Samuel Pepys, yang menggambarkan gejala yang terganggu dan menyedihkan berikutan Kebakaran London 1666. Semasa perang dunia, keadaan ini dikenali dalam pelbagai istilah, termasuk ' kejutan shell ', 'saraf perang', neurasthenia dan ' neurosis tempur ' .