un-

un-

1. (dengan kata sifat) tidak bersifat sesuatu
2. (dengan kata nama) ketiadaan sesuatu
3. (dengan kata nama) berbeza dengan kelaziman

Daripada bahasa Inggeris Pertengahan un-, daripada bahasa Inggeris Kuno un-, daripada bahasa Jermanik Barat Purba *un-, daripada bahasa Jermanik Purba *un-, daripada bahasa Indo-Eropah Purba *n̥-.

un-

1. (dengan kata kerja) Menerbalikkan atau mengundurkan suatu perbuatan atau hasil.

   ‎un- + ‎dress → ‎undress (“menanggalkan pakaian”)

2. (dengan kata nama) Membebaskan, mengeluarkan sesuatu dll.

   ‎un- + ‎cage → ‎uncage (“melepaskan dari sangkar”)

3. (dengan kata nama) berbeza dengan kelaziman

Daripada bahasa Inggeris Pertengahan on-, daripada bahasa Inggeris Kuno on-, ond-, and- (“menghadap, melawan; kembali, tanpa”), daripada bahasa Jermanik Barat Purba *anda-, daripada bahasa Jermanik Purba *anda-, *andi- (“melawan (hadap)”), daripada bahasa Indo-Eropah Purba *h₂énti (“merentasi”), daripada *h₂énts (“hujung, tamat, had”).

un-

1. Perwakilan angka satu dalam nama unsur kimia belum rasmi.

   ‎un- (“1”) + ‎bi- (“2”) + ‎un- (“1”) + ‎-ium (akhiran unsur) → ‎unbiunium (“unsur ke-121”)

2. Perwakilan kedudukan pertama dalam satu siri nombor besar.

   ‎un- + ‎decillion (“10³³”) → ‎undecillion (“10³⁶”)

Daripada bahasa Latin ūnus (“satu”).