tulang

Bahasa Melayu

Takrifan

tulang

  1. Rangka tubuh binatang atau bahagian-bahagiannya, berwarna putih dan keras.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *tulaŋ (banding dengan Indonesia tulang), daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *tuqəlaŋ, *tuqəlan (banding dengan Bidayuh Bau turang, Chamorro to'lang, Bakung turang), daripada bahasa Austronesia Purba *CuqəlaN.

Sebutan

  • Kamus Dewan: tu·lang
  • AFA(kekunci): /tulaŋ/
  • Rima: -ulaŋ, -laŋ, -aŋ
  • Audio (MY):(file)

Tulisan Jawi

تولڠ

Rujukan

Pautan luar

  • "tulang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.