pisau

Bahasa Melayu

Takrifan

pisau (ejaan Jawi ڤيساو)

  1. Sejenis alat terdiri daripada kepingan besi yang tirus di satu belah dengan pemegang dan digunakan untuk memotong serta menikam bahan.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *pisaw (“sejenis pisau”).

Sebutan

  • Kamus Dewan: pi·sau
  • AFA(kekunci): /pi.sau̯/
  • Rima: -isau̯, -sau̯, -au̯

Rujukan

Pautan luar

  • "pisau" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
This article is issued from Wikikamus. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.