penuh
Bahasa Melayu
Takrifan
penuh (ejaan Jawi ڤنوه)
- Terisi keseluruhan suatu bekas atau objek.
- Terisi keseluruhan suatu ruang atau peluang.
Etimologi
Daripada bahasa Melayik Purba *pənuh, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *pənuq, aripada bahasa Austronesia Purba *pəNuq.
Sebutan
- Kamus Dewan: pe·nuh
- (Johor-Selangor) AFA(kekunci): /pənoh/
- (Riau-Lingga) AFA(kekunci): /pənʊh/
- Rima: -ənoh, -noh, -oh
Rujukan
- "penuh" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar
- "penuh" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.