payung

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

payung (ejaan Jawi ڤايوڠ)

Suatu alat yang digunakan untuk melindungi diri daripada air hujan atau cahaya matahari.
(Politik Malaysia) Institusi atau golongan kerabat raja Melayu di Malaysia.

Kata kerja

payung (ejaan Jawi ڤايوڠ)

(basahan) Membayar bagi pihak orang lain; belanja orang lain.

Etimologi

From bahasa Melayik Purba *payuŋ, from bahasa Melayu-Polinesia Purba *payuŋ.

Sebutan

Kamus Dewan: pa·yung
(Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /pajoŋ/
(Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /pajʊŋ/
Rima: -ajoŋ, -joŋ, -oŋ

Rujukan

"payung" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

"payung" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.