metal

metal (ejaan Jawi ميتل)

1. Sejenis genre muzik umum yang dapat dikenalpasti dengan irama dram yang kuat dan bunyian gitar yang rosak.
2. logam (bahan)

Pinjaman bahasa Inggeris metal.

• Kamus Dewan: mé·tal

• "metal" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

• "metal" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Daripada bahasa Inggeris Pertengahan metal, pinjaman bahasa Old French metal, daripada bahasa Latin metallum (“logam, lombong, kuari, bijih”), pinjaman bahasa Yunani Purba μέταλλον (métallon, “lombong, kuari, logam”).

• AFA^(kekunci): /ˈmɛtəl/
  • (A.S.) AFA^(kekunci): [ˈmɛ.ɾəl]

• Audio (AS):

  (file)

• Audio (UK):

  (file)

• Rima: -ɛtəl
• Homofon: mettle
• Homofon: medal, meddle (dalam sesetengah loghat)